Drech penau

Lo drech penau ò drech criminau es la branca dau drech que reprimís lei comportaments antisociaus (infraccions) e que prevetz la reaccion de la societat en fàcia d'aquelei comportaments. Lo drech penau regarda donc principalament lei relacions entre la societat e l'individú. Per aquela rason, es sovent opausat au drech civiu que pertòca lei relacions entre doas personas moralas ò fisicas.

Edicion 1993 dau Còdi penau francés.

Existís una articulacion importanta entre lo drech penau e lei règlas de procedura penala que definisson lo quadre juridic que dèvon respectar l'enquista, l'inculpacion, lo jutjament e l'execucion de la pena que visan una persona sospichada de la comission d'una infraccion. Lo respècte d'aqueu quadre es fòrça importanta car lei penas prononciadas son susceptiblas de tocar lei drechs fondamentaus de la persona condamnada (reduccion de sa libertat de circulacion, obligacion de pagar una emenda...). Constituís una assegurança que permet de s'assegurar de la legalitat de la pena e de son execucion.

Dins lei societats modèrnas, lo drech penau es una prerogativa de l'Estat e es devesit en dos ensembles principaus que son lo drech penau generau (règlas de procedura, definicion dei penas...) e lo drech penau especiau (definicion deis infraccions...). De còps, l'Estat pòu delegar sei competéncias a una entitat estatala de nivèu inferior ò, au contrari, a una organizacion internacionala. Dins leis Estats ancians, lo drech penau èra sovent tengut per plusors entitats coma lo sobeiran, lo clergat e lei senhors locaus.

Liames intèrnes

• Drech.
• Drech civiu.
• Infraccion.
• Pena.
• Polícia.
• Tribunau.

Bibliografia

• (fr) Yvonne Bongert, Cours d'histoire du droit pénal – Sciences criminelles, histoire du droit et des faits sociaux, Les Cours de droit – DES, 1970-1971.