Daufin d'Auvèrnha
Daufin d'Auvèrnha, Dalfi d'Alvernha en occitan ancian, èra comte de Clarmont e Montferrand, e trobador. Nasquèt cap a 1150 e defuntèt en 1234 o 1235. Èra lo filh de Guilhèm d'Auvèrnha, Comte de Clarmont, e de Joana de Calabra. Tenguèt una cort literària amb fòrça trobadors dedins la vila de Montferrand.
.jpg)  | |
| Nom | (pro) Dalfi d'Alvernha (oc) Daufin d'Auvèrnha |
|---|---|
| Biografia | |
| Naissença | 1150, de 1155 |
| Mòrt | (83/84 ans) |
|
| |
| Donadas personalas | |
|
| |
Esposèt Guilhaumeta de Combòrn, comtessa de Montferrand, filha d'Archambaud, Vescomte de Combòrn, e de Jordana de Peirigòrd. Aguèron quatre enfants: Aelis, Guilhèm, Blanca e Alix.
Entre los trobadors que cantèron amb el o a sa cort trobam: Peiròl, Perdigon, Pèire de Maensac, Gaucelm Faidit, e Uc de Sant Circ; son cosin, l'avesque Robèrt de Clarmont, escambièt de verses satirics e erotics amb el, tot coma Richard Còr de Leon. Un partiment entre Dalfin e Perdigon marquèt una estapa dins lo debat poetic, iniciat per Guilhèm de Sant Leidier e représ per Azalaís de Porcairaguas e Rambaud d'Aurenja, subre la question de saupre se una dòna es desonorada quora causís un aimant pus ric qu'ela. Una tenson sul meteis subjècte foguèt compausada per Guiraut de Bornelh e lo rei Anfós II d'Aragon.
