Lo coseranés es un sosdialècte de l'occitan gascon de Coserans.

Fonetica

modificar
  • Los -t e -ts finals se prononcian [tch] : blats [blatch], polits [politch].
  • Las contraccions deth, ath, peth an un -t final que prend un son palatal plan adocit, quand es seguit per una vocala: S'eth ase non a set que minge [s'etch ase non a setch que minge], Aths audèths engabiats cap de libertat [atch audetch engabiatch cap de libertatch].
  • L'-s prend lo son de l'-i davant las consonantas: desrasonar, desbrembar [deyrasonà] [deybremba], mas totun l'-s garda sa consonància natural davant -s, -p,-c: dessosar [dessosà], despopar [despopà].
  • L'-n final a totjorn un son nasal.

Parabòla de l'enfant prodig (version en naut coseranés)

modificar

Un òme avia cap que dus hilhs. Eth mes joés que diguèc/didèc ena sa pair: “Qu’é ora que siá mon mèstre e qu’aja sòuses. Que cau que me’n posca anar e que veja país. Partejatz eth vòste ben e datz-me eth çò que devi aver.” - “Ò, mieu hilh” diguèc/didèc eth pair, coma volhas! Qu’ès un dolent e que seràs castigat.” Après que draubic/drauic ua tireta, que partegèc eth ben e que’n hèc duas parts.

Bibliografia

modificar
  • Deledar J., 1995, Grammaire des parlers Couserannais, IEO-Arièja, Loubières (09).
  • Deledar J. &t Poujade P., 2001, L’occitan parlé en Ariège, Pamiers, Cercle Occitan Prosper Estieu.
  • CÒSTAS, Joan-Francés, 1992, Entre lengadocian e gascon en Arièja un parlar interferencial : le parlar de Massat. Estudis Occitans 11, p. 3-20.

Ligams extèrns

modificar