Calixte Ier
Calixte Ièr (mòrt lo 14 d'octòbre de 222) foguèt, segon la tradicion catolica, lo 16en evesque de Roma vèrs 217-222. Succediguèt a Zefirin (vèrs 199-217) e foguèt remplaçat per Urban Ièr (vèrs 222-230).
Maugrat de descripcions fòrça negativas de son òbra per lo teologian Ipolit de Roma, Calixte Ièr aguèt un ròtle major dins l'organizacion de la Glèisa durant lo pontificat de Zefirin — que li semblèt li fisar ò li laissar la gestion deis afaires pus importants — e lo sieu. En particular, dirigiguèt la bastida dei catacombas de Sant Calixte sota la Via Appia. Après son eleccion coma papa, reconoguèt lo maridatge entre esclaus e òmes liures ò l'intrada dei veuses au sen dau clergat. D'autra part, coma èra un financier experimentat, capitèt de donar una aisança novèla a la Glèisa.
Foguèt tuat dins lo corrent deis esmogudas consecutivas a l'assassinat de l'emperaire Elagàbal.