Brigham Young

Brigham Young (1 de junh de 1801 – 29 d'agost de 1877) foguèt lo segond profèta vidente e revelador, president de la Glèisa de Jesucristo dels Santos dels Darrièrs Jorns, tanben coneguts coma mormones.

Young es conegut amb divèrses sobrenombres, entre eles "lo Moïses American" (o tanben "lo Moïses modèrne" o "lo Moïses mormon") a causa de que, coma Moïses, condusiguèt los primièrs membres de la Glèisa de Jesucristo pendent un arduo "éxodo" per las planicies de norteamérica, per arribar dins una "tèrra promesa". Tanben se li a conegut tanben coma lo Leon del Senhor" per la siá fòrta personalitat, e coma "Frair Brigham".

Lo sieu biografia foguèt amiada al cinèma en 1940 en la pelicula "Brigham Young", protagonizada per Tyrone Power, Linda Darnell, Vincent Price e Dean Jagger coma Brigham Young.

Vida

Young nasquèt en una familha de granjeros en Vermont e trabalhèt coma fustièr e ferrièr itinerant, entre d'autres trabalhs. Se maridèt pel primièr còp en 1824.

E mai se s'èra convertit al metodismo en 1823, Young s'apropèt al mormonismo après legir lo Libre de Mormón pauc après la siá publicacion en 1830. Se jonhèt formalament a la nòva fe en 1832 e viatgèt en Canadà coma misionero. Quand la siá primièra esposa moric en 1833, Young collaborèt amb d'autres mormones per establir una comunitat en Kirtland, Ohio.

Young èra fòrça compromés amb la siá fe. Foguèt ordenat coma apostòl e se jonhèt al Conselh dels Dotze d'Apostòls coma òm dels primièrs membres, lo 14 de febrièr de 1835. Pendent las persecucions del populacho en Misuri a de fins del decenni de 1830 li foguèron embargadas totas las siás proprietats. En 1840 e 1841 viatgèt al Reialme Jonhut coma misionero de la Glèisa. La majoritat que Young ne convertiguèt emigraron a EE. UU. Per se jónher a las comunitats mormonas nòrd-americanas. En lo decenni de 1840 Young èra qu'establiguèron entre el la vila de Nauvoo, Illinois, près del riu Misisipi. En aquesta vila s'establiguèt la nòva sedença de la Glèisa de Jesucristo dels Santos dels Darrièrs Jorns. En tamaño, arribèt a èsser comparable en Chicago.

Mentre èra dins la preson en esperant un jutjament per de falses cargues de traïson, lo president de la Glèisa Joseph Smith foguèt assassinat per una multitud enfervorecida en 1844.

Aguèt de divèrses aspirants per li substituir coma president de la glèisa. Sidney Rigdon, L'unic subrevivent de la primièra presidéncia argumenti lo besonh d'èsser temporàriament "guardián de la Glèisa", mas en un miting celebrat en Nauvoo, Young argumentèt amb capitada qu'èra lo Conselh dels Dotze qui aviá de regir la comunitat. Aquesta proposicion sortiguèt avance, e Young, coma president del Conselh, s'autoproclamó cap coma president del Quorum dels Dotze. Tre aquesta conferéncia la Glèisa s'escindió en dos fòrts corrents: es quaus postulaban que la succession de la presidéncia e mestièr de profèta avián d'èsser a cargue de qui seriá estat soslinhat pel defunt Jose Smith Jr, lo sieu filh de 12 ans a la data Jose Smith Tresen e aqueles qu'apiegèron l'autoproclamación de Brigham Young coma cap espirtual, profèta, vidente e revelador. Lo corrent qu'accèpti pas a Young conforma uèi la Comunitat de Crist radicada en Independence, Misuri e la faccion que seguiguèt a Young es uèi la Glèisa de Jesucristo dels Santos dels Darrièrs jorns establida en Utah.

Rigdon S'escindió e assumiguèt la presidéncia de la Glèisa Rigdonita, amb sedença en Pittsburgh, Pensilvania. Sorgiguèron tanben d'autres caps per dirigir çò que mai tard serián de grops independentes del movement.

Poligàmia

Brigham Young igual que uns altres lideris de l'època de la fundació de les colònies mormonas a Utah, van practicar la doctrina de la poligàmia fins que aquesta va ser declarada fora dels preceptes de l'Església en enfrontar els abastos i la llei Edmund/Tucker que amenaçava amb embargar les proprietats de l'església si aquesta no deixava de violar la llei amb la practica de la poligàmia. Young qui hi havia enviudado en 1833, va contreure matrimoni amb 51 esposes i va tenir amb 16 d'elles, 54 nens al seu càrrec. La majoria d'elles eren vídues i desemparades econòmicament. No tots els enllaços van resultar ser estables i diverses d'elles van sol·licitar divorcis més tarda.