Barrièra de Shackleton
La barrièra de Shackleton es una vasta plataforma de glaç situada sus la còsta èst d'Antartida. Amb una superfícia de 33.820 Km2, s'esten cap a la mar sus prèp de 145 km dins la porcion occidentala e 64 km cap a l'èst. L'existéncia d'aquela plataformava foguèt descoberta per l'Expedicion Antartica dels Estats Units (1838-1842) jol comandament de Charles Wilkes que ne cartografièt una partida dempuèi lo Vincennes en febrièr de 1840. Foguèt explorada per l'Expedicion Australiana Antartica de Douglas Mawson (1911-1914) que la nomenèt aital en onor de sir Ernest Shackleton. L'estenduda de la plataforma de glaç foguèt cartografiada amb mai de detalh en 1955, en utilizant la fotografia aeriana obtenguda per la Marina americana durant l'Operacion Highjump, en 1946-47. De cartografias posterioras de l'Expedicion Sovietica de 1956 mostrèron que la porcion situada cap a l'èst del glacièr Scott fasiá partida d'aquela plataforma.
