Balma de las Domaisèlas
La balma de las Domaisèlas se dobrís a Sent Bausèli, prèp de Gange, dins las Cevenas. Es coneguda dempuèi de tempses immemorials. En 1889, lo celèbre espeleològ Édouard-Alfred Martel comencèt de l'estudiar; la davalada èra alavetz perilhosa. La balma foguèt dobèrta al public en 1931.
Geologia
modificarSembla que se formèt per l'afodrament de la massa calcària en seguida d'un aflacament per las infiltracions d'aiga. Lo dobte subsistís quant a l'origina d'aquesta aiga: lo riu que raja uèi 300 m en aval o ben un riu sosterranh desaparegut.
Toponimia
modificarAutres còps apelada balma de las Fadas, se sonariá balma de las Domaisèlas per una legenda locala:
- «Un pastre a la recèrca d'un anhèl aperdesit s'enfonzèt dins l'avenc per recobrar son ben. En l'ausissent mes sens lo poder véser, s'entrauquèt entrò a desbocar dins çò que seriá puèi batejat la «catedrala». Percasit per una soleta entòrca, s'esparranquèt e caiguèt al fons de la sala (60 m de tombada entre las estalactitas e estalagmitas). Embalausit pel tust, destrièt, abans de s'estavanir, un grop de joves domaisèlas, dançant e cantant al ròdol d'el. Quand despertèt, se trobava en defòra amb son anhèl. D'ara endavant, la balma foguèt tornar nomenada.»