Bòsc d'Ituri
Lo Bòsc d'Ituri (o tanben d'Aruwimi) se trapa en Ituri, al nòrd-èst de la Republica Democratica de Còngo. A una superficía d'aperaquí 63 000 km2, e se situa tre 0° et 3°N e 27° et 30° E. La nautor de la forèst se situa demest los 700 m e los 1 000 m. La temperatura mejana es de 31 °C (88 °F) e l'umitat mejana es del 85 % (Wilkie 1987)[1]. Prèp d'un 20 % d'aquela selva pluviala es constituïda per una reserva de fauna amb d'okapis, e es classada dins la lista del patrimòni mondial de l'UNESCO. Al boscatge i demòran atanben de pigmèus Mbuti, un dels pòbles de caçaires-culheires que vivon dins lo bòsc del bacin de Còngo e qu'an coma trach tipic sa baissa talha (la mejana es d'un mètre cinquanta). Foguèron estudiats per Colin Turnbull, a The Forest People, en 1962.
Lo Bòsc d'Ituri foguèt crosat per primièr còp per un europèu en 1887, que ne foguèt Henry Morton Stanley, durant la sieuna expedicion de socors a Emin Pasha.
Referéncias
- ↑ Wilkie, David. S. 1987. Impact of Swidden Agriculture and Subsistence Hunting on Diversity and Abundance of Exploited Fauna in the Ituri Forest of Northeastern Zaire. Unpublished Ph.D. dissertation, Department of Forestry and Wildlife Management, University of Massachusetts.