Atalaric (Athalaric), foguèt rei del reialme ostrogòt d'Itàlia de 526 a 534. Succediguèt a son grand, Teodoric. A sa mòrt, sa maire, Amalasonta venguèt reina.

Atalaric
Moneda d'Atalaric
Moneda d'Atalaric
Moneda d'Atalaric
Biografia
Naissença 516
N. a
Decès 2 d'octòbre de 534
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de
l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
País: Reialme ostrogòt
Epòca: Nauta Edat Mejana
Règne: 526 a 534
Dinastia: Amals
Davancièr: Teodoric lo Grand
Successor: Amalasonta

règne modificar

Atalaric foguèt causit coma son successor per Teodoric, al prejudici de son nebot Teodat. Èra lo felen del rei, per sa maire Amalasonta, filha de Teodoric e son èra un visigòt, Eutaric. Vièlh de solament dètz annadas a son accession al tròn, Athalaric foguèt jamai rei en exercici. Amalasonta assegurèt lo ròtle de regenta, e foguèt la sobeirana vertadièra[1].

Referéncias modificar

  1. Wolfram 1990, p. 350-351.

fonts modificar

  • (fr) Herwig Wolfram, 1990, Histoire des Goths, Évolution de l'Humanité, París, Albin Michel.