Arqueria montada
L’arqueria montada designa una tecnica de combat implicant un cavalier armat d'un arc. Caracteristica dei pòbles nomadas de l'estèpa eurasiatica e dei reiaumes formats per aquelei pòbles, èra tanben practicada per d'autrei pòbles nomadas, coma lei Comanches, e per quauquei pòbles sedentaris (generalament en contacte amb lei nomadas). Son interès principau èra la possibilitat de tirar de sagetas còntra un adversari e de s'enfugir avans lo contacte per tornar començar. Aquò demandava un entraïnament important ai manòbras equestras e au tir qu'èra relativament aisat dins l'estèpa onte lo cavau èra tanben utilizat per la caça. Lei proteccions portadas èran sovent leugieras per gardar una bòna mobilitat. Pasmens, la precision èra sovent marrida en causa dei movements de l'animau e lei formacions d'arquiers montats preferissián donc generalament amirar una zòna per secutar l'adversari. Conjugada amb leis autreis avantatges tactics dei pòbles nomadas eurasiatics (logistica, reconoissença, disciplina, organizacion decimala, etc.), l'utilizacion de l'arqueria montada es un dei factors explicant lei victòrias restontissentas dei nomadas còntra lei sedimentaris fins la generalizacion deis armas de fuòc. Uei, es venguda un espòrt.
Liames intèrnes
modificarBibliografia
modificar- Gérard Chaliand, Les empires nomades, Perrin, 2006.