Se canta

Cançon tradicionala occitana espandida, considerada coma l'imne occitan
(Redirigit dempuèi Aquelei montanhas)

Se canta[1] (var. Se chanta) es una cançon tradicionala occitana espandida dins tota Occitània. La tradicion l'atribuís a Gaston Fèbus (1331-1391).[2] Es considerada coma l'imne occitan; I a un fum de versions, segon los dialèctes e las regions.[3]

Infotaula òbra musicalaSe canta
Modifica el valor a Wikidata
Cobèrta de la particion d'una version de la cançon
Formaimne nacional Modifica el valor a Wikidata
TonalitatFa magèr Modifica el valor a Wikidata
Letra deGaston III de Fois-Bearn Modifica el valor a Wikidata
Lenga originalaoccitan e aragonés Modifica el valor a Wikidata
País d'originaOccitània e Aragon Modifica el valor a Wikidata

Existís tanben una version aragonesa de la cançon, sonada Aqueras montanyas que foguèt adaptada e interpretada pel grop Biella Nuei e puèi, entre d'autres, pel cantaire, autor-compositor e escrivan militant José Antonio Labordeta.

Se canta[1] (var. Se chanta) es conegut tanben jol nom Aqueras montanhas[4] (var. Aqueras montanhas; Aqueres montanhes; Aquelei montanhas; Aqueli montanhas) o La font de Nimes[5] (var. La fònt de Nimes; La hont de Nimes) o Montanhes Araneses.[6]

Una version adaptada, Montanhes araneses, es l'imne oficial de la Val d'Aran dempuèi 1993 segon l'applicacion de l'article 4 de la Lei 16/1990 de 13 de julhet.[7]

Es tanben l'imne oficial de Tolosa FC en la siá version lengadociana dempuèi 2010.[8][9]

Simbolica de la cançon

modificar

Se canta seriá en fait non solament un imne d'amor e de nostalgia envèrs la femna aimada, mas egalament, e sens dobte sustot, una cançon que fa secretament allusion a la celèbra Crosada contra los albigeses, lo rossinhòl simbolizant l'accés a la dimension mistica en çò dels catars, las montanhas e los obstacles materials e interiors entravant aquesta, l'amor per la femna aimada reenvia finalament a la quista de l'amor espiritual.[cal referéncia]

Versions comparadas de diferentas versions
Version aranesa[10] Version bearnesa Version lengadociana[11] Version provençala
Aqueres montanhes
Que tant nautes son,
M'empèishen de véder
Mèns amors an o son.
Devath de ma fenèstra,

Qu'i a un auseron, Tota la nueit canta, Canta sa cançon.

Dejós ma fenèstra,

I a un aucelon Tota la nuèch canta, Canta sa cançon.

Sota ma fenèstra,

I a un aucelon, Tota la nuèch canta, Canta sa cançon.

Nautes, se son nautes,
Ja s'abaisharàn
Es mies amoretes
Que s'aproparàn.
Se canti, jo que canti,

Canti pas per jo, Canti per ma mia Qu'ei a luenh de jo.

Se canta, que cante,

Canta pas per ieu, Canta per ma mia Qu'es al luènh de ieu.

Se canta e recanta,

Canta pas per ieu: Canta per ma mia Qu'es au luènh de ieu.

Montanhes araneses
A on es pastors
Es hònts regalades
Tròben, e jordons.
Aqueras montanhas

Que tan hautas son, M’empachan de véder Mas amors on son.

Aquelas montanhas

Que tan nautas son, M'empachan de veire Mas amors ont son.

Aquelei montanhas

Que tant autas son, M'empachan de veire Meis amors ont son.

Se cantes, perqué cantes?
Cantes pas per jo,
Cantes per ma hilha
Que non ei près de jo.
Baishatz-ve, montanhas,

Planas, hauçatz-ve, Tà que pòsqui véder Mas amors on son.

Baissatz-vos, montanhas,

Planas, levatz-vos, Per que pòsca veire Mas amors ont son.

Autas, ben son autas,

Mai s'abaissaràn, E meis amoretas Vèrs ieu revendràn.

Montanhes coronades
Tot er an de nhèu,
Tan nautes e bères
Que vos pune eth cèu.
Aqueras montanhas

Que s'abaisharàn E mas amoretas Que pareisheràn.

Aquelas montanhas

Tant s'abaissaràn, Que mas amoretas Se raprocharàn.

Baissatz-vos, montanhas,

Planas auçatz-vos, Per que pòsque veire Meis amors ont son.

Montanhes araneses
Pientades de rius,
De totes grandeses
Vos adorne Diu.
Se sabèvi las véder,

On las rencontrar, Passarí l'aigueta Shens paur de'm negar.

A la fònt de Nimes,

I a un ametlièr Que fa de flors blancas Au mes de janvièr.

Nòsti amors veiguéretz
Com rosèr florir,
Volem com es pares,
Guardant-vos morir.
Las pomas son maduras,

Las cau amassar E las joenes hilhas, Las cau maridar.

S'aquelei flors blancas

Èran d'ametlons, Culhiriáu d'amètlas Per ieu e per vos.

Se canta e recanta,

Canta pas per ieu: Canta per ma mia Qu'es auprès de ieu.

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar
  1. 1,0 et 1,1 La prononciacion segon la nòrma AFI es [se ˈkantɔ], [se ˈkanta].
  2. «Se Canta (chant) [Article]» (en francés). occitanica.eu.
  3. (en francés). www.zictrad.free.fr.
  4. La prononciacion segon la nòrma AFI es [akelɔs muntaɲɔs], [akeləs muntaɲəs].
  5. La prononciacion segon la nòrma AFI es [la fun de nimɛs].
  6. La prononciacion segon la nòrma AFI es [muntaɲəs aɾaˈnesəs].
  7. «Eth Plen apròve era letra der Imne d’Aran e inste ara UNESCO a reconéisher er occitan coma Patrimòni Mondiau dera Umanitat» (en occitan). www.conselharan.org.
  8. «Depuis aujourd’hui, le TFC a trouvé un hymne, son hymne. Et le choix s’est porté sur « Se Canto », la ballade amoureuse la plus populaire de la région, que les plus fervents reprennent depuis toujours dans le virage Est.» (en francés). www.toulousefc.com.
  9. «TFC : « Se canto, une émotion considérable »» (en francés). www.ladepeche.fr.
  10. «Imne de la Val d'Aran» (en occitan). arannoticies.com.
  11. Universitat de Montpelhièr. «Se Canta» (en oc, fr).