Província d'Anvèrs
La província d'Anvèrs, situada dins l'angle format per la bassa Escalda e la termièra neerlandesa, cobrís una superfícia de 2 867 km2 e sa populacion es de 1 600 000 abitants. Son mèstre‑luòc es Anvèrs (Antwerpen en neerlandés), sei vilas importantas son Leira e Malinas (respectivament Lier e Mechelen en neerlandés).
Antwerpen (nl) | |
| |
Nom oficial | Antwerpen ((nl)) |
---|---|
Administracion | |
Estat | Belgica |
Region | Region flamenca |
Capitala | Anvèrs |
Politica | |
• Governador | Cathy Berx (ca) (2008–) |
Geografia | |
Coordenadas | 51° 13′ 00″ N, 4° 25′ 00″ E |
Superfícia | 2 867,39 km²[1] |
Altitud mejana | 14 m[2] |
Fus orari | UTC+01:00 |
Demografia | |
• Totala | 1 688 493 ab. (1 de genièr de 2018 ) |
Autras informacions | |
ISO 3166-2 | BE-VAN |
Sit web | provincieantwerpen.be |
modificar |
Lo territòri de la província d'Anvèrs es larjament dominat per la metropòli, que son complèxe portuari ocupa la part mai granda di polders anversés (lo pòrt d'Anvèrs e son complèxe industriau son l’emplegador caporau de la província); mas es atanben una region de transit dei merças, d'una banda per lo pòrt d'Anvèrs, d'autra banda per lei relacions entre Belgica e Païses Basses.
Vers l'èst s'espandís la Campina ambé sei landas de brugas sobre de dunas continentalas (a Kalmthòut, per exemple); l'orticultura i es estada desvolopada ambé de culturas especializadas (particularament de majofas e de tomatas a Hoogstraten); al sud‑oèst, la region de Malinas a la pus granda cridada de merchat legumièr del país (Sint‑Kateljine Waver). La província a tanben quauques industrias repartidas sus l'ensemble del territòri, coma l'industria quimica e la construccion automobila a Anvèrs, Malinas e Westerlo.
Las 70 comunas e vilas de la província d'Anvèrs
modificar
1. Aartselaar |
36. Lint |
Istòria
modificarAbans de venir lo departament francés de las Doas Nèthas, puèi una província bèlga en 1831, aquel territòri fasiá partida del ducat de Brabant. Una de sei vilas principalas, Malinas, celèbra per sas dentèlas e sas tapissariás, es, despuèi 1559, la residéncia del primat de Belgica. Malinas foguèt a l'epòca de Margarida d'Àustria la capitala di Païses Basses. Pas lònh de la vila se quilha lo fòrt de Breendonk, que, de 1940 a 1944, foguèt mudat per lis Alemands en camp de concentracion.
Presentacion pel viatjador
modificarLa legenda ditz qu’un gigant se teniá al mièg d'Escalda (de Schelde) e que talhava la man di marinièrs que podián pas pagar lo peatge. Un jorn, un dròlle valent, Brabo, lo vencet per audàcia e per adreça, e li talhet a son torn la man, qu’escampèt dins lo flume. D’aquí vendriá lo nom de la vila « Hand werpen » (« man escampada »). Sobre lo feirau, un monument sobre la calada, regolant d’aiga, celèbra l’espet legendari.
Li saberuts aiman pas lei legendas e dison qu’en fait lo nom ven de « Werf » (« coltada »), e que n’i aviá una a l’emplaçament de l’actual « Steen ». Es aquí qu’acostèron al sègle VII li sants missionaris : Alòi, Amant e Willibròrd, que venián catequizar lei Flandras. Tot escàs nascuda, Anvèrs foguèt devastada per li Normands, e se trobèt pas mai res après lor passatge, sonque de roïnas, e, arrapada a la brincha d’un aubre, una estatua pichona de la Verge, la famosa « onze Lieve Vrouw op’t stockxen » (« nòsta chara Dòmna dei bròcas »), que venguèt la patrona de la vila, e en l’onor de quau bastiguèron puèi la glèisia-catedrala.
Plan situada sobre la melhora via navigabla per religar l’Empèri Alemand ais Illas Britanicas, Anvèrs veniá lèu un pòrt d’escala important. Dison que « la vila deu son flume a Dieu, e tot lo restant a Escalda ». Mas li chauguèt pasmens resistir a la concurréncia de Malinas e Bruja qu’avián la nalta proteccion di comtes de Flandras e de grands privilègis.
Anvèrs deu sa fortuna als Portugueses. Quand descobriguèron una niòva rota deis Índias, chambièron la cara del monde e desplacèron li corrents comerciaus. Anvèrs sabèt captar la favor di grands negociants en espécias e di joieliers portugués, que venguèron nombrós s’establir sobre lei ribas d'Escalda e qu’i faguèron fortuna. Anvèrs en Euròpa del Nòrd, Lisbona en Euròpa del Sud, venguèron li dos grands feiraus del pebre, de la canèla, de la giròfla. Un pauc aperabans un jove anversés, Luis Berken, en luòc d’anar estudiar lei Bèlas Letras a París, coma o desiravan si parents, se chautèt d’inventar d’esplechas per talhar las pèiras preciosas. Ganhèt la fisança de Carles lo Temerari que li fisèt tres gròs diamants. Li trabalhèt tant plan que lo grand duc d’Occident li donèt en prèmi tres mila ducats, porgiguèt un di diamants al papa, e n’aute al rèi de França Loís XI qu’èra inquèra son amic. Lo tresen, lo duc lo gardèt, e serviguèt per identificar son cadabre gelat, de la cara chapada per li lops dins li fossats de Nancí. Luis Berken transmetèt son saber a de discípols, e se fondèt lèu fòrça obradors de talha e de polissatge que farián d’Anvèrs lo grand centre de l’industria diamantària.
- ↑ URL de la referéncia: http://statbel.fgov.be/fr/statistiques/chiffres/environnement/geo/occupation_sol_cadastre/.
- ↑ Afirmat dins: GeoNames. Data de consulta: 9 de julhet de 2017. Lenga: anglés. Data de publicacion: 2005.