Antero de Quental
|
Antero de Quental |
||||
|---|---|---|---|---|
| 250px|center | ||||
| Antero de Quental, c. 1887. | ||||
| Naissença | 18 d'abril de 1842 Ponta Delgada, Açòres, Portugal | |||
| Decès | 11 de setembre de 1891 Ponta Delgada, Açòres, Portugal | |||
| Nom de naissença | Antero Tarquínio de Quental | |||
| Activitat(s) | poèta | |||
| Lenga d'escritura | portugués, escrivan e òme politic | |||
| Movement(s) | realisme | |||
| Genre(s) | poesia | |||
.jpg&action=edit&redlink=1){kind=link}
Antero de Quental (1842-1891) foguèt lo mai important poèta portugués del sègle XIX, e un dels principals autors de l'istòria de la lenga portuguesa.
Estudièt a Coïmbra, ont participèt en lo movement contra lo romantisme institucionalizat representat per Antonio Feliciano de Castilho. Foguèt un dels polemistas, amassa amb Eça de Queiroz e Teófilo Braga, de la nomenada Question de Coïmbra, que aglutinèt aquela reaccion en nom d'unes ideales influits per Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Jules Michelet, Pierre-Joseph Proudhon e Auguste Comte.
Foguèt un dels organizadors de las Conferéncias del Casino de Lisboa (1871), d'ont nasquèt lo Partit Socialista Portugués, que ne foguèt cofundador. Lo 1865 publiquèt Odes Modernas, que concep coma instrument d'accion revolucionària. Lo 1871 marca un cambiament de sens en la siá òbra e en la siá personalitat, produch benlèu de la siá malautiá o del fracàs dels ideales del 1870. Abandona la politica activa, e mai se lo 1880 acceptèt una candidatura a deputat socialista, legís Friederich Schopenhauer e Hartmann e los místics hindús, e què en una longa crisi que lo condusiriá al suicidi.