Alard de Cans
Alard de Cans (ancianas grafias Alart; Cans, Caus,[1] Caux, Chans; fl.1235-c.1250) foguèt un trouvère e cavalièr d'origina artesenca,[2] actiu en Arràs[3] vèrs 1250. Es lo filh del cavalièr Renaud de Crosilhas, qu'esposèt la dama Ermentruda de Cans e fondèt una branca cabdeta de la familha de Crosilhas. Lor senhoriá èra basada al castèl de Cans, uèi desparegut, sus lo territòri comunal de Coutiches près d'Orchies (Flandra).[4]
| Biografia | |
|---|---|
| Naissença | Artés  |
| Floruit | sègle XIII |
| Activitat | |
| Profession | trober (ca)  |
| Activitat | 1235–1250 |
|
| |
Segon Elisa Verzilli, solament l'òbra E serventois, ariere t'en revas pòt èsser atribuïda a li amb certitud, supausada d'èsser escrich pendent lo tèrç mejan del sègle XIII.[4]
Almens doas de sas òbras son coneguts:
- Un sirventés: E! serventois, arriere t'en revas.[2][4]
- Un cançon: Loiaul amor k'est dedens fin cuer mise[5]
Nòtas e referéncias
modificar- ↑ L'astrado, Volume 12, 1975. Aquesta revista en nòrma mistralenca traduís e transcrís Bloundèu (de Blondel) mas manten la grafias medievalas Alart de Caus, la Halle, etc. Es probable qu'aqueles felibres coneissián pas una fòrma occitana.
- ↑ 2,0 et 2,1 Alart de Chans | Arlima - Archives de littérature du Moyen Âge
- ↑ Archives historiques et littéraires du nord de la France, et du midi de la Belgique. Volume 3, 1841.
- ↑ 4,0 4,1 et 4,2 Alard de Chans. Elisa Verzilli, Prosopographical Atlas of Romance Literature, Sapienza, Università di Roma., sègle XXI.
- ↑ Alard de Cans. JONAS - Section Romane - IRHT
Wikidata: Q125494776
