Abric rocassut

Un abric rocassut es un cròs pauc prigond s'entraucat dins una paret rocasuda, sovent a la basa d'aquela perque aquela partida freja e umida es mai sensible a la crioclastia. Aqueles abris son subretot frequents dins los massius calcaris, en contèxte carstic, que son cravats pendent des millenaris per la gelifraccion (erosion pal gèl et le desgèl) e/o l'erosion quimia (dissolucion). Se ne pòt tanben encontrat mas mai rarament dins d'autres tipes de ròcas, coma las ròcas volcanicas (basalts per exemple).
Aquel tipe de cròs largament dubèrt e aparat per un tresplomb (sortent mai o mens important podent s'esfondrament en gròs blòts e començar la formacion d'un nouvèl abric rocasut) foguèt plan sovent ocupat per l'òme preïstoric cercant d'abrics airats e d'accès aisit, de biais permanent (abitat, sepultura) o occasionala (campament sasonièr, alta de caça, talhièr...).

Abric rocassut de Taurac.

Abri recasut amenatjat (Menèrba)

L'occupacion d'un abric rocassut pòt durar de milièrs d'ans pendent que s'i succediguèron de pòbles diferents utilizant l'abric per d'usatges diferents. Los rèstes d'aquelas occupacions successivas se superpausan en colomant pauc a pauc l'abric, e es en esavant jaça per jaça, sol aprèp sol, que los arqueològs mòstran de traças del passat, establissent una estratigrafia, e l'interpretan ensajant de tornar donar l'istòria de l'abric.

• Tipes de formacion d'abrics rocasuts
• 
  Per Crioclastia (accion del gèl)
• 
  Per copa d'una galaria carstica
• 
  Per erosion per l'aiga]]

Vejatz tanben

• Castèl Mèrle
• Lo Figuièr