4Q120 qu'ei un papir deu Libe deu Levitic de la Bíblia deus Setanta (version grèga deu tèxt ebrèu) deu sègle Ièr abC, trapat a Qumran dens la tuta numèro 4. Lo manuscrit qu'ei servat au musèu Rockefeller a Jerusalèm, subdividit en 97 fragments, 31 deus quaus son estats deschifrats. Lo tetragrama o nom divin que i ei transcrit «ΙΑΩ», en Lv 3:12 (fragment 6); 4:27 (fragment 20).

4Q120, fragment 20
Detalh deu fragment 20 dab lo nom divin ΙΑΩ

Lv 4:27

[αφεθησεται ]αυτωι εαν[ δε ψυχη μια]
[αμαρτ]η[ι α]κουσιως εκ[ του λαου της]
[γης ]εν τωι ποιησαι μιαν απ[ο πασων]
των εντολων ιαω ου πο[ιηθησε] [1]

Lv 3:12–13

[τωι ιαω] 12 εαν δ[ε απο των αιγων]
[το δωρ]ον αυτο[υ και προσαξει εν]
[αντι ι]αω 13 και ε[πιθησει τας χει] [1]

Referéncias modificar

  1. 1,0 et 1,1 Anthony R. Meyer, The Divine Name in Early Judaism: Use and Non-Use in Aramaic, Hebrew, and Greek (McMaster University, 2017)

Bibliografia modificar

  • Skehan, Patrick W. (1957). The Qumran Manuscripts and Textual Criticism,:Volume du congrès, Estrasborg 1956.Supplements to Vetus Testamentum 4. Leiden: Brill Publishers. pp. 148–160.
  • Ulrich, Eugene(1992).120. pap4QLXXLeviticusb in: Discoveries in the Judean Desert: IX. Qumran Cave 4 IV. Oxford: Clarendon Press. pp. 167–186. ISBN0-19-826328-7.
  • Ulrich, Eugen (1992). by George J. Brooke and Barnabas Lindars. SBL Septuagint and Cognate Studies Series 33, ed.The Septuagint Manuscripts from Qumran: A Reappraisal of Their Value, in:Septuagint, Scrolls, and Cognate Writings. Atlanta: Scholars Press. pp. 49–80.