Vic de Sòs (comuna)

Pels articles omonims, vejatz Vic de Sòs.

Vic de Sòs^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Vicdessos en francés) es una anciana comuna occitana del Comtat de Foish e del Vic de Sòs, situada dins lo departament d'Arièja e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus. Es la capitala del parçan del Vic de Sòs. Lo 1èr de genièr de 2019, fusionèc dins la comuna novèla de Val de Sòs que ne venguèc caplòc e una comuna delegada.

Vic de Sòs
Vicdessos

Vista generala.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

42° 46′ 14″ N, 1° 29′ 57″ E

Superfícia

6,01 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

1 585 m
708 m
652 m

Geografia politica

Region ist

País de Fois

Parçan

Vic de Sòs

Estat

França

Region

Occitània

Departament

Arièja

Arrondiment

Foish

Canton

Canton de Savartés (Vic de Sòs avant 2015)

Intercom

CC de Nauta Arièja

Comuna

Val de Sòs

Geografia umana

Populacion
(2018)

470 ab.

Densitat

78,2 ab./km²

Autras informacions

Escais

les colhars

Còde postal

09220

Còde INSEE de seccion

09334

Divèrs

comuna delegada e caplòc

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Vic de Sòs**
Suc e Sentenac	Orús
Ausat		Ilièr e la Ramada
Ausat	Golièr Sem	Lercol

Toponimia

Vic de Sòs

La prononciacion es [bidde'sɔs]. Las fòrmas ancianas son (per la val e per la glèisa de Sant Martin) Saos/Seos al sègle XI, Saos (per la val) en 1106-1117, Sahos en 1119, (glèisas de) Saos en 1119-1141, Sahos en 1141, Saos, cap a 1159-1181, Saos en 1162, (castello de) Saos en 1163, (glèisas de) Saos, Saos (val), Saos en 1192, Sos en 1216, Saos en 1243 e 1246, Sos ? en 1247, Saos en 1260, vallis de Sos, vallis Dessos, Vicho en 1272, Dessos (mai d'un còp), Vico Dessos en 1293, Vic de Sos en 1302, Sos (val) en 1304, Vicum de Sos, (vallis) Dessos en 1332 e 1349, Vic de Sos en 1370, Vic de Sos, Vico de Sos en 1385, Vicdessos en 1390, Vic dessos, Vic dassos en 1391, Vid de Sos en 1393, loc de Vicdessos, la valh de Sos en 1445-1446, Vicdessos cap a 1460 (Cronica d'Esquerrièr), etc ^[5].

Segon Dauzat e Rostaing, Vic ven del latin vicus, vila o vilatge sense estatut oficial dins l'Empèri Roman, a la diferéncia del municipium e de la colonia. Dauzat e Rostaing, seguits (mens prudentament) per les Féniés, creson, sense certitud, explicar lo determinant per de-subtus « dejós »^[6]. Segon Negre, citat per Patrici Pojada, le nom es benlèu format del latin vicus « vilatge », ambe benlèu un idronime preceltic *sab- « liquide, chuc, saba » e lo sufixe preceltic -os. Segon Astor, citat per Patrici Pojada, le nom es format de vic e del nom del riu que prenguèt après lo nom de Vicdessòs. Coromines, citat per Patrici Pojada, religa lo nom en relacion ambe'l determinant Sos de Castilló de Sos dins la val de Benasc, ambe Sos del Rey Católico en Naut Aragon, Sòs en Gasconha, benlèu lo nom del riu bearnés Sosset (que sembla un diminutiu) e probablament Sessué (val de Benasc). Seriá probablament una basa iberobascoaquitana sosŏi o sossŏi^[5].
Segon Pierre Henri Billy, citat per Patrici Pojada, a prepaus del Sòs d'Òut e Garona, le nom de la vila Sottium explica lo nom dels abitants, ambe'l sufixe locatiu gallic -ate. Sottium vendriá d'una rasic preindoeuropèa tsotto « clòt dins le sòl »^[5]. Bénédicte Boyrie-Fénié (qu'escriu Sòç) pensa tanben que le nom dels Sotiates ven del nom de la vila (e non al revèrs); Sòç seriá un oronime prelatin o quitament preceltic^[7]. Per la meteissa vila, l'explicacion de Xavier Delamarre es sotiate, la proprietat dels sotiates o de *Sotiatis (inatestat)^[8]. Segon Felip Carbona, citat per Patrici Pojada, (Vic de) Sòs pòt venir del basc (?) sos, en relacion ambe la lenha menuda o de bosquets^[5].
Patrici Pojada explica que vicus, a l'origina de Vic es a la nauta Edat Mejana un borg important, sovent près d'un grand camin. Vic èra atal le borg principal de la val de Saos. Le segond element sembla designar tota la val a l'origina. Las fòrmas ancianas en Saos separan Vic de Sòs de la vila dels sotiates. Lo sufixe aquitan -òs seriá present ? Le nom demòra escur^[5].
Los autors citan pas Lo Sos Devath (question de vocalisme ?).

Arconac

La prononciacion es [aɾku'nak]. Las fòrmas ancianas son Orconac, sense data, Orconac en 1182, villa de Aornaco en 1272, Orconac en 1390 e 1445, Arconac en 1445 e cap a 1460 (Cronica d'Esquerrièr).
Segon Xavier Delamarre, l'etime es lo cèltic arconācon, la proprietat d'Arcū o d'Arcō, atestat en Espanha (cf. Ariconium en Granda Bretanha). Segon Lemoine, citat per Patrici Pojada, Arconac ven del nom galloroman d'òme Arcanus, ambe'l sufixe -acum.
Segon Patrici Pojada, les autors coneissián pas las fòrmas ancianas en Orco-. Benlèu per dissimilacion, lo començament passèt a Arco-. Arconac èra pr'aquò un nom de proprietat ambe'l sufixe galloroman -acum, mes P. Pojada dona pas de solucion^[9]^,^[10].

Sausèlh

La prononciacion es [saw'zɛʎ]. Las fòrmas ancianas son villa de Sauzello, Sauzel, en 1272, Sauzel en 1370, Sausel en 1445. Le nom ven de l'occitan sausèlh, compausat del nom sause, ambe'l sufixe diminutiu -èlh, fòrma locala de -èl. Es un nom equivalent a Les Sausilhs, près de Quilhan, ont lo diminutiu es de valor collectiva^[11]

Istòria

Entre 1790 e 1794, Arconac e Sausèlh foguèron annexats a Vic de Sòs ^[12].

Administracion

Lista dels cònsols delegats successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	(2026)	Marie-Josée Dandine
2019	2020	Jean Magalhaes	PS	quadre
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2008	fin 2018	Jean Magalhaes	PS	quadre
març de 2001	2008	Marcel Bergay	divèrs dreta
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Vic de Sòs; es ara del canton de Sabarthès (en francés), donc de Savartés.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): , totala:

737

753

874

1 016

1 108

1 136

1 142

1 185

1 116

989

947

889

835

862

824

808

721

692

655

643

738

626

579

487

419

812

568

635

585

580

602

483

461

437

474

Cercar

2009

2010

548
601

556
609

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Comunas d'Arièja

Ligams extèrnes

Nòtas

↑ Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 et ^5,4 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 455-458
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 711-712
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 276-277
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 241, 307 e 366
↑ Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 60-61
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 56, 285 e 324
↑ Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 393
↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=39743

[1] Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[poj-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 et ^5,4 Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 455-458

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 711-712

[7] Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne, ed. CAIRN e Institut Occitan, Pau, 2012, p. 276-277

[8] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 241, 307 e 366

[9] Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 60-61

[10] Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 56, 285 e 324

[11] Patrici Poujade, Dictionnaire toponymique de l'Ariège, ed. IEO d'Arièja, 2021, p. 393

[12] ttp://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=39743

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]