Tube de Pitòt

Un Tube de Pitòt es un esplech de mesura de la pression utilizat per mesurar la velocitat dels fluids. Lo Tube de Pitòt foguèt inventat per l'engenhaire occitan Enric Pitòt al començament del sègle XVIII e foguèt modificat dins sa forma modèrna al mitan del sègle XIX per Henry Darcy. Es subretot utilizat per determinar la velocitat dels avions e dels batèls e per mesurar la velocitat de l'aire, de liquids o de gasses dins d'aplicacions industrialas.

Principi

Un tube de Pitòt-estatic o tube de Prandtl (o antena de Prandtl) es constituit de dos tubes que los orificis, en comunicacion amb lo fluid que òm vòl mesurar la velocitat, son dispausats d'un biais particular :

• Un primièr tube se dobrís perpendicularament a l'escorriment del fluid. La pression al dintre d'aquel tube est egala a la pression ambianta o pression estatica;
• Un segond tube es parallèl a l'escorriment del fluid, e es dobèrt de cara al flús. La pression al dintre d'aqueste es doncas la pression totala, soma de la pression estatica e de la pression dinamica.

Un manomètre mesura la diferéncia de pression entre los dos tubes, es a dire la pression dinamica, e permet doncas de calcular la velocitat d'escorriment del fluid a l'entorn del tube. Aquesta correspond al vent relatiu e es, en aeronautica, una de las informacions primordialas per lo pilòt .

Nòtas e referéncias