Oràs

Oràs [ɔ'ras], dab [ɔ-] pretonic com per Ortès^[1] (Ouras en grafia mistralenca^[2]; Oraàs en francés), qu'ei ua comuna bearnesa administrada peu departament deus Pirenèus Atlantics de la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Oràs
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas

La glèisa de l'Assompcion.
Geografia fisica

Superfícia	10,57 km²
Altituds · Maximala · Mejana · Minimala	172 m 40 m 27 m
Geografia politica
País	Bearn
Estat	França
Region 75	Navèra Aquitània
Departament 64	Pirenèus Atlantics
Arrondiment 642	Auloron
Canton 6438	Ortès e Tèrras deus Gaves e de la Sau (Sauvatèrra abans 2015)
Intercom 246401699	CC deu Bearn deus Gaves
Cònsol	Guy Touzaa (2020-2014)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2019)	182 ab. Evolucion de la populacion 185 ab.
Densitat	16,37 ab./km²
Autras informacions
Gentilici	(en francés)
Còde INSEE	64423

Geografia modificar

Comunas a l'entorn.

Toponimia modificar

La prononciacion qu'ei [ɔ'ras]. Las fòrmas ancianas que son Oras en 1105-1119, 1385, 1442 e au sègle XVau, Oros, au sègle XV, Ores au sègle XVau, Orres au sègle XVau, Horas en 1538, Horaas en 1548, Oras (mapa de Cassini, a la fin deu sègle XVIIIau), Oràas en 1863, diccionari de Pau Raimond ^[1].

Segon Miquèu Grosclaude, lo nom e las fòrmas ancianas multiplican las particularitats :

[ɔ] pretonic iniciau se barra pas en [u]], com dens Ortès;
incertituds de las fòrmas medievaus sus la vocala finala;
que i a fòrmas dab ua vocala dobla, signes abituaus d'ua consonanta dispareishuda, mès pareishen tardivament, donc impossibilitat de las interpretar ^[1].

Grosclaude que prepausa duas solucions :

lo latin avellanas, « averans » : avellanas > averans > aurans > orans > oràs. Aquera evolucion qu'ei teoricament possibla, mès qui ei inversemblable estosse complida tanlèu lo començament deu sègle XIIau;
lo basco or-, reduccion de orre, « genebrèr o auta planta pinchanta », e sufixe dab shiulanta, per un sens generau de « lòc on i a genebrèrs »; qu'ei ua solucion probabla ^[1].