Lo Verdicte (novèla)

Lo Verdicte (títol original en alemand: Das Urteil) es una novèla de l'escrivan pragués de lenga alemanda Franz Kafka, publicada en 1913.

Redaccion

Escricha dins la nuèch del 22 al 23 de setembre de 1912, de detz oras de vespre a sièis oras del matin, met en scèna un conflicte entre un filh, Georg Bendemann, e son père. Aquesta novèla remembra las relacions conflictualas que lo quite Kafka entreten amb lo sieu paire tot lo long de sa vida.

Publicacion

Max Brod publica la novèla pel primièr còp dins la revista Arkadia, ein Jahrbuch für Dichtung a la prima de 1913, puèi en volum separat en setembre de 1916 dins la colleccion Der jüngste Tag de las edicions Kurt Wolff a Leipzig.

Resumit

Un dimenge matin, Georg Bendemann acaba d'escriure una letra a un de sos amics d'enfança que s'èra establit a Sant Petersborg. Los afars d'aqueste darrièr, qu'avián conegut un començament encoratjant, sembla alentir e capitar pas lo succès esperat. Georg sap pas tròp cossí li far saber son inquietud e esitar a li aprene sas recentas acordalhas amb Frieda Brandenfeld, una filha d'una rica familha. La dificultat es tant mai granda que los destins de Georg e de son amic semblan opausats: dempuèi la mòrt de sa maire, dos ans abans, los afars de Georg e son paire son benastradas. Al moment d'anar postar sa missiva, Georg passa dins una pèça ocupada per son paire, pèça ont gaireben jamai dintra, son paire e el partejant regularament lo repais de miègjorn.Georg es d'en primièr surprés per la vida reclaus que mèna son paire: pèça escura, finèstras tancadas, repai gaireben pas tocat, farda mal tenguda. Mai, lo paire, puslèu que de li far bona aumenança l'aclapa de repròchis. Acaba fins a dobtar de l'existéncia d'aqueste misteriós amic « rus ». Enseguida, partejat entre las remarcas plenas d'acrimoniá e una mena de deliri senil, rebuta que son filh s'ocupa d'el.

Lo paire li fa repròchi enseguida d'aver estat sedusit per una filha qu'a sabut l'afiscar e afirma aver jogat la comèdia, de conéisser melhor « l'amic petersborgés que el ». Après li aver reprochat d'èsser vengut madur tardièrament, conclutz sa diatriba per « E es perqué, sàpia aquò: te condamni a aqueste instant a la negada. » Georg, bandit de la cambra, sortís de l'ostal e, desesperat, passa la parabanda e se daissa caire dins l'aiga: « Cars parents, vos ai amat sempre pasmens ! » e se daissa càser dins lo void. A aqueste moment, un flus ininterroput circulava sul pont ».

Fin

La fin de la novèla pausa un problèma de traduccion gaireben insurmontable, a causa de l'emplec volontàriament ambigú del mot « Verkehr » dins la darrièra frasa del raconte (« A aqueste moment, la circulacion sul pont èra veraiament incessanta »), que a l'encòp pòt significar « Trafic » e « rapòrt » (que siá social o sexual). Al subjècte, Franz Kafka escriguèt a Max Brod, son biograf e amic: « Sabes çò que significa la frasa finala? Ai pensat en l'escrivant a una fòrta ejaculacion », çò que dona mai de pes a l'ipotèsi d'una fin de lectura dobla.