Estève III (vèrs 720 - 1èr de febrier de 772) foguèt lo 94en papa de la Glèisa Catolica Romana dau 7 d'aost de 768 au 1èr de febrier de 772. Succediguèt a Pau Ièr (757-767) e foguèt remplaçat per Adrian Ièr (772-795).

Retrach dau papa Estève III dins la Basilica de Sant Pau Fòra lei Muralhas.

Nascut en Sicília vèrs 720, arribèt a Roma dins lo corrent dau pontificat de Gregòri III (731-741) e venguèt prèire pendent lo rèine de Zacàrias (741-752). Sei competèncias li permetèron d'intrar au servici dirèct dei papas dau periòde. Après la mòrt de Pau Ièr, foguèt elegit papa per la màger part dau clergat mai deguèt faciar una crisi de succession en causa de l'eleccion de dos antipapas per una faccion de nobles toscans (Constantin II (antipapa)|Constantin II]]) e per l'aristocracia lombarda (Felipe). En aost de 768, de combats aguèron luòc dins Roma que s'acabèron per la desfacha dei partisans de l'antipapa Constantin II e una repression saunosa. Puei, Felipe foguèt arrestat per un complòt supausat.

Dins lo corrent de son pontificat, Estève III contunièt la politica d'aliança ambé lei Francs adoptada per sei predecessors per s'aparar còntra la menaça lombarda en Itàlia. Reüniguèt tanben en 769 un concili per clarificar lei reglas d'eleccion dau papa e empachar l'ingeréncia dei laïcs, especialament de l'aristocracia. Lei decisions de Constantin II foguèron tanben annuladas. Dins aquò, en causa dei luchas d'influéncia entre Francs e Lombards e entre lei diferents candidats a l'eleccion de 767-768, son pontificat foguèt subretot marcat per de revòutas intèrnas recurrents au sen dei diferentei faccions romanas.

Liames intèrnes

modificar

Bibliografia

modificar

Nòtas e referéncias

modificar