Vièlh anglés
L'anglosaxon (var. anglosaisson) o vièlh anglés (Ænglisc, Anglisc, Englisc, prononciat coma [ˈæŋɡliʃ]) es la primièra fasa de desvolopament de la lenga anglesa. L'anglosaxon se parlava en Anglatèrra e al sud d'Escòcia entre los sègles VIII e XI. L'invasion normanda d'Anglatèrra per Guilhèm lo Conquistaire, en 1066, marca simbolicament la fin progressiva de l'anglosaxon e lo passatge a l'anglés mejan.
Ænglisc sprǣc | |
Locutors | lenga anciana - 0 |
---|---|
Tipologia | Flexionala |
Familha lingüistica |
Anglosaxon o Vièlh Anglés
|
Còdis lingüistics | |
ISO 639-2 | ang |
ISO 639-3 | ang |
ISO 639-6 | ango |