Pangèa

La Pangèa (Pangaea) èra lo supercontinent format de l'union de totes los continents actuals, qu'existiguèt pendent las èras Paleozoïca e Mesozoïca, abans que los continents que lo compausavan foguèsson separats pel movement de las placas tectonicas per arribar a la configuracion actuala. Aqueste nom foguèt aparentament emplegat pel primièr còp en 1912 per l'alemand Alfred Wegener, principal autor de la teoria de la deriva continentala. Ven del prefixe grèc de pan que significa "tot" e de gea que significa "sòl" o "tèrra" (Γαῖα Gaĩa, Γαῖη Gaĩê o Γῆ Gễ). Es a dire "tota la tèrra".

Mapa de Pangèa amb los continents modèrns representats

Se pensa que la forma originala de Pangèa èra una massa de tèrra amb una forma de "C" distribuida a travèrs de l'Eqüator. Coma la dimension de la Pangèa èra fòrça importanta, las regions continentalas devián èsser fòrça secas per encausa de la manca de precipitacion. Lo grand supercontinent auriá permés que los animals terrèstres emigran liurament entre lo Pòl Sud e lo Pòl Nòrd. Lo vast ocean qu'enrodavan lo supercontinent se nomena Pantalasa (Panthalassa).

Se considèra que Pangèa se formèt a la fin del periòde Permian (fa aperaquí 300 milions d'ans) quand los continents, qu'èran abans separats, se jonhèron en formant un unic supercontinent entornejat per una sola mar.