Palais dels Reis de Malhòrca
Lo palais dels Reis de Malhòrca (var. palais deus / dei / daus Reis de Malhòrca; en catalan: Palau dels Reis de Mallorca, Castell Reial de Mallorca, Castell Major) es un dels monuments mai importants de Perpinhan en Catalonha Nòrd.
 | |||
  | |||
| Donadas | |||
|---|---|---|---|
| Tipe | Castèl | ||
| Arquitècte | Pons Descoyl (fr)  | ||
| Caracteristicas | |||
| Estil | Arquitectura gotica | ||
| Localizacion geografica | |||
| Estat | França | ||
| Division territoriala francesa | França metropolitana | ||
| Region francesa | Occitània | ||
| Departament | Pirenèus Orientals | ||
| Arrondiment francés | arrondiment de Perpinhan | ||
| Canton francés | canton de Perpinhan-7 | ||
| Comuna francesa | Perpinhan | ||
 | |||
| Format per | Santa Maria Magdalena del Palatz dels Reis de Malhòrca Santa Crotz dels Reis de Malhòrca | ||
| monument istoric inscrit (1935) monument istoric catalogat (1913) | |||
| |||
| Site web | ledepartement66.fr… | ||
Arquitectura modificar
Lo palais es un palais-fortalesa d'estil gotic. Lo sieu plan s'organiza a l'entorn de tres patis (de gaireben 60 m de costat). Los primièrs mèstres d'òbra foguèron Ramon Pau e subretot Pons Descoll, que foguèt fòrça actiu dins los territòris del Reialme de Malhòrca.
La sala granda, sèti del poder politic, la capèla e la residéncia reiala son acampadas. Lo plan del palais s'inspira fòrça dels modèls malhorquins. Las parets, construidas en còdols e cairons ligats amb mortièr, èran cobèrtas de calç e pintadas e las pòrtas, las fenèstras, las galariás, las escalas, las cadenas de caire de las parets e torres principalas son de carrèus (pèira òcra de les Fonts, blava de Baixàs, grès, marbre roge de Vilafranca de Conflent, blanc e blau de Ceret).
Istòria modificar
Aquel edifici marca l'epòca daurada del Comtat de Rosselhon e subretot de Perpinhan quand aquela ciutat venguèt capitala del Reialme de Malhòrca. Foguèt a partir del 21 d'agost de 1262 quand Jaume lo Conquistaire leguèt al seu segond filh Jaume II lo reialme de Malhòrca (Illas Balearas) que compreniá los comtats de Rosselhon e de Cerdanha e tanben la senhoriá de Montpelhièr. Jaume II faguèt edificar lo sieu palais en 1276, consolidant aital la posicion de Perpinhan coma capitala del seu reialme, subre un puèg del sud de la vila. A l'entorn del palais faguèt construir de jardins e de capèlas que lor construccion definitiva s'acabèt en 1309 amb la seuna consacracion. Se situa al còr de la ciutadèla de Perpinhan e depend actualament del Conselh General del departament dels Pirenèus Orientals.
Amb la mòrt de Jaume III lo 25 d'octobre de 1349, las siás possessions catalanas reïntegrèron la corona d'Aragon e signifiquèron la fin del Reialme de Malhòrca; alara la corona francesa obtenguèt la senhoriá de Montpelhièr. En consequéncia, lo palais dels Reis de Malhòrca perdèt la siá preponderància e venguèt una residéncia segondària que sonque albergava los sobeirans aragoneses quand venián a Perpinhan.
Après los periòdes d'ocupacion francesa repetida al sègle XV, las guèrras francoespanhòlas faguèron del palais lo centre del dispositiu defensiu de Perpinhan, convertit aital en una ciutadèla. Entre 1538 e 1587, los sobeirans espanhòls Carles V e Felip II faguèron construir un claus impressionant emmuralhat amb cairons. Après lo Tractat dels Pirenèus e l'annexion francesa (en 1659), lo constructor francés Vauban renforçèt lo sistèma defensiu en apondre de fortificacions a l'exterior e a l'interior del claus de Felip II. Après un periòde d'ocupacion militara long de cinc sègles, lo palais foguèt dobèrt al visitors après la Segonda Guèrra Mondiala.