Maria Antònia Salvà
Maria Antònia Salvà i Ripoll (Palma, 4 de novembre de 1869 - Llucmajor, 29 de genièr de 1958) foguèt una poetessa e traductritz malhorquina. Es considerada coma la primièra poetessa modèrna en lenga catalana e foguèt una figura màger de la Renaixença a las Balearas. Son fraire, Antoni Salvà i Ripoll, foguèt un politician e avocat de las islas, qu'aguèt tanben un ròtle important per la preséncia sociala e culturala del catalan.
Es importanta dins l'occitanisme qu'ajudèt a la divulgacion de la literatura occitana dins los Païses Catalans. Aital tradusiguèt doas òbras de Frederic Mistral en catalan malhorquin: Leis isclas d'aur (Les illes d'or) e Mirèlha (Mireia).
Biografia modificar
Maria Antònia Salvà nasquèt en 1869 dins la capitala de las Islas Balearas, Palma, al sen d'una familha de proprietaris rurals amonedats. Tresena e darrièra enfant de l'avocat Francesc Salvà de sa Llapassa i Salvà e de Maria Josepa Ripoll i Palou, coneguèt pas gaire sa maire, que se moriguèt quand aviá pas que qualques meses. Foguèt mandada alara a las proprietats familialas de Llucmajor ont foguèt abalida per sas tantas fins a l'edat de 6 ans. Foguèt en aquel temps que tornèt viure a Palma amb son paire.
Granda admiradora de l'òbra del poèta catalan Jacint Verdaguer, foguèt gràcias a una traduccion qu'aqueste faguèt de Nèrta que la jove escrivana s'interessèt als escriches de Frederic Mistral.
Òbras modificar
- Jocs de nins (1903)
- Poesies (1910)
- Espigues en flor (1926)
- El retorn (1934)
- Llepolies i joguines (1946)
- Cel d'horabaixa (1948)
- Lluneta del pagès (1952)
- Entre el record i l'enyorança (1955)