Mètro de Londres

Mètro de Londres (en) London Underground
Logo del mètro de Londres.
Estacion Farringdon sus la Metropolitan line.
Situacion	Grand Londres, Chiltern, Epping Forest, Three Rivers e Watford Reialme Unit
Tipe	Mètro
Intrada en servici	10 de genièr de 1863
Longor del malhum	421 km
Estacions	270
Frequentacion	1,379 miliard (2016-2017) siá 4,8 milions de viatjaires per jorn
Escartament dels ralhs	1 435 mm
Espleitador	Transport for London
Sit internet	tfl.gov.uk
Vitessa mejana	33 km/h
Vitessa maximala	100 km/h (62 mph
Malhums connèxes	Tramlink • Overground • DLR

Lo mètro de Londres (en anglés : London Underground) es lo malhum metropolitan que desservís lo Grand Londres e los espacis a l'entorn d'Essex, de Hertfordshire e de Buckinghamshire. Es comunament apelat Underground — que significa « sosterranh », emai que 55 % del malhum siá situat en susfàcia — o The Tube (« Lo tube »), en referéncia a la forma cilindrica dels tunèls de sas linhas prigondas. Lo premièr projècte d'un mètro a Londres remonta a 1827. La Metropolitan Line es la premièra linha, inaugurada lo 10 de genièr de 1863, çò que ne fa malhum metropolitan mai vièlh al mond, son traçat constituïssent d’ara enlà dins sa màger partida la Hammersmith & City line. Lo malhum actual compta 11 linhas e desservís 270 estacions (dont d'unas barraduras) sus près de 402 kilomètres. Permet lo transpòrt de 1,379 miliard de viatjaires al moment del cicle annadièr 2016-2017, siá una mejana quotidiana de mai de 4,8 milions de passatgièrs.

Malhum

Linhas

Lo mètro de Londres possedís onze linhas : Bakerloo line, Central line, Circle line, District line, Hammersmith & City line, Jubilee line, Metropolitan line, Northern line, Piccadilly line, Victoria line e Waterloo & City line. Fins al 22 de decembre de 2007, lo malhum comptava una dotzena linha, la East London line, que barrèt per de trabalhs de conversion foguèt integrada al malhum del London Overground al moment de sa reobertura en 2010. Las linhas de mètro pòdon èsser classadas en dos tipes : recobèrtas (Subsurface) e en sosterranh prigond (Deep-level Tube). Las linhas recobèrtas son cavadas per lo metòde de las trencadas cobèrtas, ambe los ralhs situats environ cinq mètres jos la susfàcia.

Linha	Color	Annada d'obertura	Tipe	Longor	Estacions desservidas	Trafic annal en milions	Material rotlant
Bakerloo	Marron	1906	Sosterranh	23,2 km	25	117	1972 Stock
Central	Roge	1900	Sosterranh	74 km	49	288	1972 Stock
Circle	Jaune	1884	Recobèrt	27,2 km	36	73	S7 Stock
District	Verd	1868	Recobèrt	64 km	60	226	S7 Stock
Hammersmith & City	Ròse	1864	Recobèrt	26,5 km	29	61	S7 Stock
Jubilee	Gris	1979	Sosterranh	36,2 km	27	280	1996 Stock
Metropolitan	Magenta	1863	Recobèrt	66,4 km	34	80	S8 Stock
Northern	Negre	1890	Sosterranh	57,6 km	50	294	1995 Stock
Piccadilly	Blau sombre	1906	Sosterranh	70,4 km	53	206	1973 Stock
Victoria	Blau clar	1968	Sosterranh	22,5 km	16	263	2009 Stock
Waterloo & City	Turquesa	1898	Sosterranh	2,4 km	2	16	1992 Stock

Nòtas e referéncias

• (fr) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en francés intitolat « Métro de Londres ».

Vejatz tanben

Sus d'autres projècte de Wikimedia:
Commons	Commons (Galariá)
Commons	Commons (Categoria) Modèl:Commonscat/categories

Articles ligats

• Mapa del mètro de Londres
• Oyster card

Ligams extèrnes

• (en) Site oficial del mètro