La Galècia (Gallaecia en latin) èra una província romana du nòrd-oèst de la peninsula Iberica que compreniá lo nòrd du Portugal e las actualas comunautats autonòmas de Galícia e de las Astúrias, e tanben las províncias actualas de Leon e de Zamora d'Espanha. Sa capitale èra Bracara Augusta (Braga).

Division de l'Ispània après à la reforma de Dioclecian

S'utiliza lo tèrme de Gallaecia per designar lo nòrd-oèst de la peninsula Iberica, al mens fins a l'installacion del reialme suèu dins la region en 410.

Origina modificar

Los galaics fan lor dintrada dins l'istòria escricha al sègle I ApC, dins la poesia epica Punica de Silius Italicus sus la Segonda guèrra punica d'un biais qu'es encara familièr, dos mila ans après.

Limitas e composicion modificar

 
Mapa approximativa dels convents juridics de la Galècia après la nòva organizacion administrativa de l'emperaire Dioclecian.

Refòrma de Dioclecian modificar

Entre las annadas 284 e 305, l'emperaire Dioclecian fa un anovèla organizacion administrativa de l'Empèri. Dins la Peninsula Iberica son creadas doas novèlas província la Galècia e la Cartaginesa a partir d'aquesta que ja existissián la Betica, la Tarraconesa e la Lusitània.

La Galècia venguda província romana après la reforma de Dioclecian èra compausada de tres convents juridics:

Espandiment: Sègle IV a VI modificar

 
Nòrd-oòst de la peninsula iberica al sègle V abans l'arribada dels pòbles germanics.

A la fin del sègle IV dins al començament del VI, la província de Gallaecia de l'Empèri roman d'Occident s'espandiguèt sus tot lo Nòrd-Oèst de la Peninsula iberica, dempuèi las còstas cantàbricas al nòrd, fins al flume Douro e lo Sistèma Central al sud, mercé a l'incorporacion dins la Galècia del Convent Cluniense, qu'èra de la província tarraconesa, e aviá per capitala la vila de Clunia.

Per las descripcions de fòrça autors de l'epòca coma Paul Orosi, Idaci o Isidor de Sevilla se conéis una de las regions umanas e geograficas de la província romana de Galècia:

  • Cantàbria, region montanhosa situada dins lo Convent Cluniense ont vivián los Cantabres.
  • Campus Gallaeciae (Camps de Galècia), loga plana situada entre lo Convent Asturicense e lo Convent Cluniense, ancianament abitada per leo Vaccèus, coneguda actualament jol nom de Tierra de Campos, dins l'actuala Castelha e Leon.
  • Astúria, region correspondent gaireben amb lo Convent asturicense abitat pels Astures.
  • Pars Gallaeciae (Partidas de Galècia), èra la region netament galèciana compausada pel Convent Lucense e lo Convent Bracarense, essent lo nuclèu de la Galècia.

Bracara Augusta demorèt la capitala provinciala de tota la Galècia fins a l'arribada dels Suèus.

Lo reialme suèu foguèt compausat mai que mai del convent Bracarense e del convent Lucense e de la partida oèst del convent Asturiense. Aquestes tres convents constituisson un territòri qui serà sovent de biais eronèu la Galèsia fins a la fin del sègle XV.

Vejats tanben modificar

Articles connèxes modificar

Ligams extèrnes modificar