Dieulofet

una comuna francesa

Vila d'Occitània

Dieulofet (Dieulefit en francés) es una comuna occitana dau Daufinat, situaa dins lo departament de Droma e la region d'Auvèrnhe Ròse Aups.

Dieulofet
Dieulefit
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Tor dau relòtge
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 31′ 27″ N, 5° 03′ 59″ E
Superfícia 27,42 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
969 m
379 m
323 m
Geografia politica
País  Daufinat
Contrada Diés Armas de DiésArmas de Diés[1]
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
26
Droma Armas deu Departament de Droma
Arrondiment
262
Niom
Canton
2610
Dieulofet
(chef-luec)
Intercom
242600492
du Pays de Dieulefit
Cònsol Christine Priotto
(2008-2014)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
3 239 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

3 375 ab.
Densitat 111,09 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 26220
Còde INSEE 26114

Geografia modificar

Dieulofet es situat a aperaquí 30 quilomètres de Montelaimar, 70 quilomètres de Valença e 170 quilomètres de Lion, Grenòble, Marselha e Montpelhier.

Toponimia modificar

Atestacions istoricas modificar

Las atestacions istoricas donaas per Brun-Durand son Castrum de Dieulefit (1269), Dioulophes (1332), Capella de Deo fecit (segle XIV), Castrum de Deofecit (1360), Dieulefist (1391), Deux le fit (1393), Locus Dei Fecit (1435), Deu le fit (1442), Preceptoria Deifecit (1449), Cura de Deo y fecit (1450), Dieulefeyt (1573), Dieu le Fit (1574), Ecclesia parrochialis Beate Marie Dei fecit (1509), Montjabron (1793)[2].

Atestacions occitanas modificar

Etimologia modificar

Realizacion fonetica e toponim occitan modificar

Istòria modificar

  • Sègle VIIIen: razzias daus sarrasins.
  • Sègle XIIIen: fèu daus comtes de Valentinés.
  • Sègle XVen: desvolopament de l'indústria dau textil.
  • Sègle XIXen: Dieulofet e Vauriàs an pas pas l'electricitat en 1888. Per facilitar l'artesanat e l'indústria locala (terralha e cartonariá), aquelas doas vilas decidisson l'implantacion d'una fabrica electrica. Foguèt Les, un riu que raja a 5 quilomètres de Dieulofet, que foguèt causit per porgir la fòrça idrolica. En abril de la meteissa annada, la societat Lombard-Gerin e Cie, de Lion, foguèt encargaa de l'esclairatge de las doas vilas. Per aquò far, crompèt un ancian molin a Becòna per fin d'implantar una fabrica.

La fabrica de Becòna aviá utilizat l'infrastructura dau molin que lo canau de derivacion drenava l'aiga dins una sèrva de 13000 m3 , en crear aitau una chuta d'una nautor de 25 mètres. çò que permetiá d' accionar doas turbinas d'una poténcia de 45 kW que viravan a 180 tr/min. Èran connectatadas a una linha electrica, una per Dieulofet, l'autre per Vauriàs.

  • Sègle XXen: Entre 1940 e 1944 gaireben 1 500 josieus (mainats e adultas) trobèron refugi a Dieulofet a l'iniciativa de Marguerite Soubeyran e Catherine Krafft (fondatrises de l'escòla de Beauvallon). A partir de janvier de 1943, Marguerite Soubeyran organiza la resisténcia armaa en acampant los refractaris au STO que Jeanne Barnier, secretària de Comuna, dotava de fals papiers[3]Set de sos abitants son reconeguts coma Justs entre las nacions.

Administracion modificar

Lista daus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2008 2014 Christine Priotto    
març de 2001 2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.

Luecs e monuments modificar

Personalitats liaas embe la comuna modificar

  • Ernèst Chalamèl, terralhier de Dieulofet, felibre e mestre en gai saber. Escriguèt "ma Glena" publicat en 1925

Veire tanben modificar

 

Liames externes modificar

Nòtas e referéncias modificar

  1.  Lo trabalh de recuperacion de las encontradas d’Occitània contunha. Jornalet, 30 d'octòbre de 2016.
  2. J.Brun-Durand, Dictionnaire topographique du département de la Drôme, Paris, Imprimerie nationale, 1891
  3. Sandrine Suchon-Fouquet, Resisténcia e libertat. Dieulofet 1940-1944, de Premsas univesitàries de Grenòble, 2010