Crits e chitadetas

Crits e chitadetas
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas

L'ostal de familha

Títol original	Viskningar och rop
Realizacion	Ingmar Bergman
Actors principals	Harriet Andersson Kari Sylvan Ingrid Thulin Liv Ullmann
Scenari	Ingmar Bergman
Musica	1/ Frederic Chopin - Mazurka... & 2/ Johann Sebastian Bach - Sarabanda...òbras interpretadas per 1/Käbi Laretei (piano) & 2/Pierre Fournier (violoncèla)
Decòrs	Marik Vos-Lundh
Vestits	Marik Vos-Lundh
Fotografia	Sven Nykvist
Montatge	Siv Lundgren
Produccion	Lars-Owe Carlberg
Societat de produccion	Cinematograph AB Svenska Filminstitutet
Format	Colors
Genre	drama existencial
Durada	91'
Sortida	21 de decembre de 1972 Nòva York 5 de març de 1973 Suècia
Lenga(s) originala(s)	suedés
País d’origina	Suècia

Crits e chibiteges (Viskningar och rop en V.O) es un filme de n'Ingmar Bergman sortit en 1972, lo mai important e personal amai abotit dempuèi Persona (1966).

Sinòpsi modificar

N'es a se morir n'Agnese d'un càncer de l'utèr que la fa fòrca sofrir.

Per li n'ajudar a luchar contra tota aquesta dolor, lai venguèron ambedoas siás sòrres Karin e Maria mas la que de verai se n'entreva d'ela es la lor sirventa Anna.

Lo patiment d'Agnese metrà en evidéncia los problèmas existents a l'endintre d'aquela familha que las doas sòrres reagisson d'un biais molt diferent a la sòrt de la lor malastrada sòrre quitament se totas doas se ne destacan amb excessiva facilitat.

Las quitas relacions amb los lors marits es pro trebol.N'es Karin una femna freja, quasiben frigida e n'a gesses contactes amb lo sieu marit Fredrik, quand Maria çò que d'ela s'ignòra gaireben del tot lo siu espós e ne trantalheja ges per lo s'enganar amb lo doctor David.

Demest los glacials rapòrts personals, l'unica persona de còr del relat es n'Anna, la sirventa que dempuèi moltas annadas s'ocupa d'Agnese.N'arriba quitament a far coma se la s'alachava coma un neninon, remembre de la siá pròpria filha mòrta tròp jove.

Aprèp las funeralhas l'ostal de familha es vendut e n'Anna es embandida amb per sol recòrd lo jornal personal de n'Agnese, mentre las doas sòrres se ne daissan frejas, glacialas que non sai.