Bernat Aton IV Trencavèl
Bernard Aton IV Trencavèl († 1129) èra un vescomte d’Albi e de Nimes de 1074 a 1129, e un vescomte de Carcassona, de Besièrs e d’Agde de 1099 a 1129. Èra lo filh de Ramon Bernart Trencavel, vescomte d’Albi e de Nimes, e d’Ermengarda, vescomtessa de Carcassona, de Besièrs e d’Agde
  | |
| Biografia | |
|---|---|
| Naissença | segle de 11 |
| Mòrt | 1129 |
|
| |
| Donadas personalas | |
|
| |
Biografia modificar
Eretièr de las vescomtats d'd'Albi e de Nimes pel seu paire, venguèt tanben vescomte de Carcassona, de Besièrs, d'Agde e de Rasés de drech de la seuna maire, Ermengarda, sòrra del darrièr comte de Carcassona, Ramon Rogièr.
Recuperèt la ciutat de Carcassona en 1082[1] aprèp una luta contra los autres pretendents, mas la maire èra la vescomtessa en títol, e prometèt de la tornar al son possessaire d'origina Ramon Berenguièr III, comte de Barcelona, aprèp la mòrt dels seu paire Ramon Berenguièr II. Mas, al contrari, Bernard Aton comptava assetat lo seu poder dins la region. En 1093, Ramon Berenguièr III èra major e tentèt de recuperar Carcassona.
En 1101, Bernat Aton se n'anèt Tèrra Santa e Ramon Berenguièr III occupèt Carcassona. Quand Bernart Aton tornèt en 1105, tornèt a li prene Carcassona, Rasés e Lauragués. Se vengèt sus abitants qu'avián aculhit lo comte de Barcelona, e aqueles reclamèron lo retorn de Ramon Berenguièr III. En 1112, l'armada de Barcelona, ajudada per Aimeric II, vescomte de Narbona, menacèt Carcassona e Bernart Aton mas Ricard de Milhau, arquevesque de Narbona, intervenguèt dins lo dialòg e convenquèt lo comte de Barcelona de se ne tornar. Bernart Aton faguèt aprèp l'aliança amb Anfós Jordan, comte de Tolosa contra lo comte de Barcelona. En 1120, los abitants refusèron la dintrada de Bernart Aton dins la vila. Aquel darrièr demandèt ajuda el comte de Tolosa, Anfós Jordan mas aquel darrièr èra ja ocupat amb lo duc d'Aquitània. Ajudèt Bernart Aton en 1124 a tornar prene la ciutat. En 1127, pasmens contrèt cependant Anfós que cercava a religar los seus domènis en s'installant dins la vescomtat de Nimes. Maridèt sa filha amb Rostaing de Posquièras, un senor del Nimés, e se constituiguèt un malhum de fidèls. Anfós Jordan n'insistèt pas e se retirèt.
Bernart Aton morriguèt en 1129 e los seus tres filhs se partagèron las vescomtats.
Maridatge e enfants modificar
Esposèt en 1083 Ceselha de Provença († 1150)[2], filha de Bertrand II, comte de Provença, e de Matilda. D'aquel maridatge nasquèeon:
- Rogièr Ir († 1150), vescomte de Carcassona e d’Albi
- Bernat Aton V († 1159), vescomte d’Agde e de Nîmes
- Raimond Ir († 1167), vescomte de Besièrs
- Ermengarda († 1156), maridada en 1110 a Gauzfred, comte de Rosselhon
- Mettelina, maridada en 1105 a Arnaut de Besièrs Sauvian
- Ermessinda, maridad en 1121 a Rostaing de Posquièras
- Pagana
| Precedit per | Bernat Aton IV Trencavèl | Seguit per | |||
| Ramon Bernat |
|
Rogièr Ir | |||
| Ramon Bernat |
|
Bernat Aton V | |||
| Ramon Bernat |
|
Rogièr Ir | |||
| Ramon Bernat |
|
Ramon Ir |
Annèxes modificar
Bibliografia modificar
- Jean-Luc Déjean. Les comtes de Toulouse (1050-1250). Fayard. ISBN 2-213-02188-0.
- Foundation for Medieval Genealogy : Bernard Aton IV Trencavel
Nòtas e references modificar
- ↑ (fr)Histoire de Carcassonne; Jean Guilaine et Daniel Fabre; édition Privat; ISBN 2708983288; 1991
- ↑ (fr)Martin Aurell - Actes de la famille Porcelet d'Arles (972-1320) - acte n°61, page 32, où il est précisé qu'en 1083,
- Guilhèm Porcelet venguèt garant del comte Bertran II que, a l'occasion del maridatge de sa filha, s'engagèt a envoiar dètz ostatges a Bernart Aton IV, vescomte de Nimes, en garantiá d'una dòt de cinc mila sous.
Articles connèxes modificar
[[Categoria:Vescomte de Besièrs]