Avitus

Avitus^[Avit?] (vèrs 395 - 456 ò 457) fuguèt un emperaire roman d'Occident que reinèt dau 9 de julhet de 455 au 17 d'octòbre de 456. Succediguèt a Petronius Maximus (455-456) e fuguèt remplaçat per Majorian (457-461).

Pèça de moneda dau rèine d'Avitus.^[Avit?]

Èra un generau roman que menèt divèrsei negociacions diplomaticas ambé lei Wisigòts e ajudèt a la formacion de la coalision d'Aetius còntra lei Huns d'Atila. Fuguèt proclamat emperaire per lei tropas reünidas en Arle après l'execucion de Petronius Maximus per leis abitants de Roma. Capitèt de negociar un tractat de patz e d'aliança ambé leis Ostrogòts qu'acceptèron de protegir la frontiera nòrd de l'Empèri, fuguèt reconegut per l'emperaire d'Orient Marcian (450-457). Pasmens, en causa de seis originas arvernas, fuguèt mau acceptat per lei populacions italianas e Ricimer e Majorian aprofichèron lei dificultats de l'invasion d'Itàlia per lei Vandals per organizar un còp d'estat. Rintrat en Arle, Avitus fuguèt vencut e deguèt abandonar lo tròne e venir evesque. Moriguèt en 456 ò en 457.