Aramèu
L'aramèu (en aramèu ארמיא ܐܪܡܝܐ arāmāyā) es una branca de las lengas semiticas. Son nom ven d'Aram, una anciana region del centre de Siria. Aquesta lenga es, mai precisament, part de la sosfamilha semitica occidentala septentrionala, que compren tanben las lengas cananèas coma l'ebrèu e lo fenician. L'alfabet aramèu foguèt adoptat per mantuna lenga de la contrada e es l'avantpassat dels alfabets ebrèu e arab modèrns. Foguèt la lenga administrativa de l'Empèri Pèrsa al sègle VI aC. Actualament de varietats de l'aramèu subsistisson dins maitas comunitats mai o mens isoladas en Asia e l'Orient Mejan, que sián crestianas o jusievas que la mai importanta son los assirians. Pasmens en general es una lenga en perilh d'extincion.
ܠܫܢܐ ܐܪܡܝܐ  | |
| Classificacion lingüistica | Aramèu |
|---|---|
| Còdis lingüistics | |
| Glottolog | aram1259 |
| Linguasphere | 12-AAA |
| Mòstra | |
| ܫܠܡܐ (shlama!) 'adiu' e 'patz' | |
Classificacion modificar
la classificacion dels parlars aramèus es[1]:
- aramèu imperial-mejan-modèrn
- aramèu lmperial (700 abC-300 abC)
- aramèu mejan-modèrn
- aramèu de l'èst
- aramèu central de l'èst
- bohtan
- neoaramèu bohtan gardabani
- neoaramèu d'Hertevin
- bohtan
- neoaramèu del nòrd-èst
- neoaramèu assirian
- neoaramèu caldèu
- aramèu josieu babilonian (ca. 200-1200 ApC)
- neoaramèu josieu del nòrd-oèst
- neoaramèu josieu barzani
- lishana deni
- trans-zab
- lishan didan
- trans-zab del sud-èst
- hulaula
- senaya
- trans-zab de l'oèst
- neoaramèu josieu de Koy Sanjaq
- lishanid noshan
- turoyo-mlahso
- siriac
- mandaïc
- mandèu classic
- mandèu
- aramèu mejan
- aramèu de l'oèst
- aramèu tardiu palestinan
- neoaramèu de l'oèst
- aramèu ancian
