Gascon : Diferéncia entre lei versions

Lo maine gascon qu'ei comprés dens un triangle delimitat peus [[Pirenèus]] au sud, la [[mar de Gasconha]] (''Mar Grana'') a l'oèst e un tresau costat qui segueish l'arribèra de ''Garona'' e d'[[Arièja]], deu nòrd-oèst au sud-èst. En [[Gironda]], au nòrd deu maine, lo gascon que's confronta dab lo santongés, precisament dens los cantons de [[Borg]], [[Sent Andrèu de Cubzac]], [[Fronsac (Gironda)|Fronsac]], [[Liborna]] e [[Lussac (Gironda)|Lussac]]<ref>TOURTOULON Ch. de & BRINGUIER O., ''Étude sur la limite géographique de la langue d’oc et de la langue d’oïl (avec une carte)'', Paris: Imprimerie Nationale, 1876 [reed. 2004, Masseret-Meuzac: Institut d’Estudis Occitans de Lemosin/Lo Chamin de Sent Jaume]</ref><ref>LARTIGUE H. ''Les racines de la langue gasconne. Identité culturelle, limites linguistique Les veas de la lenga gascona Identitat culturau, hitas lingüisticas'' (PyréMonde - Princi Néguer 1998-2007).</ref>. Sus dètz quilomètres, enter [[Tajac]] e [[Las Salas]], lo gascon que's confronta dab lo lemosin. Cinc vilatges perigordins deu canton de [[Velina (Dordonha)]] qu'an un parlar qui pòt èster classificat com gascon. Puish, en tot continuar capdavant e capsus, que trobam la termièra dab lo lengadocian. La hita gascon-lengadocian que’s tròba prumèr au nòrd de Garona, puish que va capsus e passa Garona enlà deu costat de [[Clarmont Devath]] (Òut e Garona) en tot deishar [[Sant Ilari de Lusinhan]] au maine lengadocian. En Tarn e Garona, la termièra lingüistica que segueish l’arriba esquèrra de Garona mès a distància (quauques quilomètres), qu’ei a díser las duas arribas e son lengadocianas, sauv en [[Aucamvila]] on lo maine gascon e tòca l’arriu. En Hauta Garona, lo gascon qu’evita [[Tolosa]] per l’oèst. Sus l’arriba esquèrra de Garona, [[Tornafuèlha]] e [[La Sauvetat de Sent Gili]] que son lengadocianas. Totun, dus [[Barri (urbanisme)|barris]] de [[Tolosa]] (qui èran autes còps vilatges) que son gascons : [[Sent Martin de Toish]] e [[Sent Simon]].

De [[Portèth de Garona]] a [[Mauressac]], la hita que segueish l’arriba esquèrra de Garona e après que segueish Arièja, haut o baish, en tot passar a l’oèst de [[Fois]] e de [[Pàmias]]. Bèths parlars de la termièra lingüistica dab lo lengadocian que son ibrids o de transicion, doncas de classificacion discutibla<ref>BEC P. ''Interférences linguistiques entre gascon et languedocien dans les parlers du Comminges et du Couserans'' (P.U.F. 1968).</ref> <ref>DELEDAR J. e POUJADE P. ''L'occitan parlé en Ariège'' (Cercle Occitan Prosper Estieu, 2002). </ref>. [[Aran]] qu'ei gascon.

L’aglomeracion [[Baiona-Anglet-Biàrritz]] (BAB) qu’ei lingüisticament tan gascona com basca. Qu’ac èra tanben lo cas de Sent Sebastian (Donostia), Hondarribia (Hont Arràbia) e Pasaia (Passaje) deu sègle XII dinc a ua epòca relativament recenta (sègle XIX a Passaje - Pasaia). Lo gascon qu’a deishat imprentas de las importantas dens la [[toponimia]] d’aqueth parçan de [[Guipuscoa]] : Molinao (Molin Nau), Cabo Higuer, Hondarribia (Hontarràbia) <ref>Totun, toponimias bascas que son estadas tanben prepausadas tà Higuer e Hontarràbia, vej. FURUNDARENA SALSAMENDI, J.J. ''Hondarribiko toponimia'' in Onosmaticon vasconiae 23 pp 1-496 (Euskaltzaindia, 2002)</ref>, Pasaia (Passa(t)je), Monte Urgull (Mont Orgulh), Miramon (Miramont) etc.