Virgili : Diferéncia entre lei versions

Contengut suprimit Contengut apondut
Vivarés (discussion | contribucions)
Vivarés (discussion | contribucions)
Linha 52 :
=== ''Eneïda'' ===
{{article detalhat|Eneïda}}
[[Imatge:Virgil Mosaic Bardo Museum Tunis.jpg|thumb|left|upright=1.5|250px|Virgil escrivent l’''[[Eneïda]]'' entre [[Clio]] e [[Melpomèna]], [[mosaïca]] del [[Musèu nacional del Bardo (Tunisia)|Musèu nacionalNacional del Bardo]], [[Tunis]]]]
[[Imatge:William-Adolphe Bouguereau (1825-1905) - Dante And Virgil In Hell (1850).jpg|thumb|left|250px|[[Dante]] e Virgili visitan [[l'EnfèrnInfèrn]], ''pintura de [[William Bouguereau]]''.]]
 
Ofrir a Roma una epopèia nacionala capablecapabla de rivalizar en prestigi amb l'''[[Iliada]]'' e l’''[[Odissèa]]'', foguèt lo primièr desfís que Virgili èra de capitar en escrivent l’''Éneida'' pendent los onze darrièrs ans de sa vida. Capitèt, perque, l'òbra venent d'esserèsser publicada, son autor foguèt reconegut coma un ''alter Homerus'', lo sol capable de disputar a [[Omèr]] sa preeminéncia al ParnassaParnàs.
 
Virgili amaguèt pas son ambicion. Al nivèl arquitectural lo pus visible (perque l’''Eneïda'' a al meteis temps mai d'una « geometrias »), lo poèma se compausa d’una ''Odissèa'' (cants I a VI : las erranças d’Enèu, rescapat de TroiaTròia, per aténher lo Lavinium) seguida d’una ''Iliada'' (cants VII a XII : la guèrra menada per Enèu per s’establir al Lavinium).
 
Mas l’emulacion amb Omèr se manifestamanifèsta subretot pel nombre considerable de las imitacions textualas, que las criticas s’empleguèron lèu a far la lista, a vegada amb intencion maligna, e per acusar Virgili de plagiat. Aquel meteis repliquèt que seriá pus facil de desraubar sa maçuga a [[Ercules]] que d’empruntarde manlevar un vèrsevèrs a Omèr. E de fach, l’imitacion de virgiliVirgili totjorn obeís a una intencion precisa e seguís un projècte qu'aparten al lector de descobrir a travèrs l’escart, a vegadas minime, que la separa de son modèle, Omèr o l’unun dels nombroses autres escrivans, grècs o latins, als que Virgili se mesura tot en lor rendent omenatge.
 
Lo segond desfís consistissiá a filtrar l’actualitat de Roma amb prisme de la legenda. Dos fils s’entrelaçan totjorn per formar la trama de l’''Eneide'', aquel de las originas [[TroiaTròia|troianas]] de Roma e aquel de la Roma d'August. Mai d’un milenarimillenari separa aqueles dos fils. Per sautar un tal abisme temporal, e anullar dins aquel biais lo temps, lo poèta, en mai de l’usatge sistematic que fa de l’allegoria, tanben recorrís a la profecia, e fins a, en planplen mitat de l’òbra, descendre al enfèrnsinfèrns per ne tornar menar una vision panoramica, ''sub specie aeternitatis'', de la grandor romana vista coma devent encara devenir.
 
Calguèt mostrar cossí, a partir de gaireben res, Roma s’aucèt fins a l’empèire del monde; calguèt far ressortir lo desseni providencial que condusiá aquela irresistible pujada irresistibla; subretot, calguèt mostrar cossí, amb la persona sagrada d’August, l’Istòria venguèt trobar son acabament e son coronament dansdins una patz e un benastre universals. Es al mensalmens çò que qu'August esperava, o puslèu çò qu’exigissiá.
 
=== ''Appendix Vergiliana'' ===