|
== Objeccions al papat ==
La posicion del papa coma Pontifex Suprèm de la Glèisa Universala es dogmatica, es de dire, es pas dubèrta al debat ni al questionament. Lo [[Concili Vatican I]] va declarardeclarèt anatèma quin que siátota disputa sus la primautat d'onor e jurisdiccion del papa. Pasmens, l'autoritat del papa se pòt debatre fòra de la Glèisa Catolica; leslas objeccions se pòdon dividir en (1) objeccions a l'espandiment de la primautat del papa e (2) objeccions a la l'institucion del papat.
Qualques comunitats crestianas pasnon catolicas, coma la Glèisa Assiriana de l'Èst, la Glèisa Ortodòxa Orientala, la Glèisa Ortodòxa de l'Èst, e la Comunion Anglicana, acceptanaccèptan la doctrina de la Succession Apostolica, e per aquò, acceptanaccèptan (en diferents grausgrases) la primautat papala d'onor. Mas, aquelas Glèisas negan que lo papa siá lo successor de [[Sant Pèire]], pasmens que l'evesque es lo successor de Sant Pèire, e negan que Sant Pèire foguèt evesque de Roma. La primautat, doncas, es lo resultat de la posicion del papa coma evesque de la capitala originala de l'Empèri Roman, una definicion explicita del [[Concili de Calcedònia]]. Aqueles Glèisas acceptanaccèptan pas la jurisdiccion universala del papa pas mens son infalhibilitat.
D'autras Glèisas crestianas pasnon catolicas acceptanaccèptan pas la doctrina de la Succession Apostolica, o los tèrmes ierarquics d'aquela, e per aquò, acceptanaccèptan pas la supremacia d'onor en relacion amb Sant Pèire. Las relacions complexascomplèxas entre los empèris Roman e Bizantin, e d'autres Estats seculars, e los territòris istorics papals d'Itàlia, son lo centre de leslas objeccions, atal coma lo caractèr monarquic de l'ofici del papa. Dins lo crestianisme occidental, aquelesaquelas objeccions, son en relacion amb la [[Reforma Protestanta]], e acceptanaccèptan pas l'autoritat del papa. Qualques confessions protestantas, fin finala, consideranconsidèran que lo papa es l'Antecrist.
== Autres papas ==
|
