Mossarabi : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Cap resum de modificació |
Cap resum de modificació |
||
Linha 2 :
Lo '''mossarabi''' es un ensemble de dialèctes [[Lengas romanicas|romanics]] uèi desapareguts qu'èran parlats dins la [[Peninsula Iberica]] a l'epòca d'[[Al Andalús]]. Lo mossarabi venguèt del latin tardiu e dels primièrs dialèctes romanics parlats entre los sègles V e VIII , e foguèt parlat fins al sègle XIV<ref>[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/395442/Mozarabic-language Mozarabic language]</ref> Aqueste ensemble de dialèctes se ditz mossarabi, e mai que i aguèsse pas jamai d'estandart comun. (mossarabi ven de l'[[arabi]] '''مستعرب''' - musta'rab, "arabizat")
Aprèp la conquista musulmana de la Peninsula Iberica, la populacion ispanovisigotica e ispanoromana de lenga romanica se vegèt somesa a la pression aràbia subre sa lenga e sa religion, e adoptèt fòrça de las costumas e tradicions dels conquistaires mas servèt la [[cristianisme|religion crestiana]]. Aquesta populacion presenta mai que mai al sud de la peninsula foguèt nomenada ''mossarabi''. S'adoptèron plenament las tradicions aràbias ne'n foguèt pas parièr per la lenga, e la majoritat d'entre els conservèron sos dialèctes romanics anteriors, qu'anavan subir l'influéncia de la lenga [[arabi|aràbia]]; es possible que lo dialècte romanic s'utilizava mai dins lo mitan familiar e l'arabi dins lo social, comercial e cultural. Aquesta [[diglossia]] entre la populacion mossaràbia daissèt sa traça sus las
Entre aqueles diferents dialèctes romanics i aviá pas d'unitat, e a diferéncia de las autras lengas romanicas, s'escrivián en [[alfabet arabi]] e non pas en [[alfabet latin]]. Segon [[Josep María Solá-Solé]],<ref>{{cita|"Los términos árabes contenidos en nuestras jarchas proceden, por lo común, del fondo de la lengua poética y se relaciona con el mundo del amor, tema primordial de nuestras jarchas." </br> Josep María Solá-Solé, pg. 35}}</ref> lo mossarabi fasiá "''partit del parlar pròpri de las comunitats crestianas que, somesas a l'Islam, contunhavan de viure dins los grands centres urbans del ancian reialme visigotic.''". Aquesta lenga nos es conegua principalament per las [[kharja]]s (''jarŷa'') (estrofas finalas de las poesias nomenadas [[moaxaja]]s) dels poetas andalosins, que dins d'unes ocasioes utilizavan de repics romanics amb qualques [[arabisme]]s e [[ebraïsme]]s.
| |||