Lombardia : Diferéncia entre lei versions

Contengut suprimit Contengut apondut
Vivarés (discussion | contribucions)
Vivarés (discussion | contribucions)
Linha 49 :
Pendent emai aprèp la casuda de l'Empèri d'Occident, Lombardia sofriguèt plan de la destruccion causada per una tièra d'invasions barbaras. La darrièra e pus eficaça foguèt la dels quites lombards, o ''Longobardi'', qu'aguèt luòc a l'entorn dels ans 570 e que sa dominacion duradissa (la capitala n'èra Pavia) donèt son nom actual a la region. I aguèt una relacion pròcha entre los francs, los bavareses e la noblalha lombarda per sègles.
 
Aprèp los conflictes inicials, la convivéncia del pòble lombard e dels parlalatins melhorèt. A la fin, la cultura e la lenga lombarda se mesclèron amb la cultura latina, ne daissant pròvas en la toponomia, lo còdicòde legal e las leis entre autras causas. Lo tèrme del règne lombard se passèt en 774, quand lo rei franc, a saber [[Carlesmanhe]], conquistèt Pavia e annexèt lo reialme d'Itàlia (que cobrissiá lo centre e lo nòrd d'Itàlia) a la sia corona. Los ancians ducs e nòbles lombards foguèron remplaçats per d'autres vassals germans, prince-avesques o marqueses.
 
Lo sègle XI senhalèt un creis significatiu dins l'economia de la region, gràcias a d'escambis comercials plan rodats e mai que tot, a las condicions agruculturalas. D'un biais parièr a d'autras parts d'Itàlia, aquò menèt a una melhor reconeissença pròpria de las ciutats, que la riquesa sempre mai granda las fasiá capablas de desfisar lo poder feudal suprèm tradicional, que lo representavan los emperaires germanics e sos legats locals. Aquela evolucion coneguèt son apogèa als sègles XII e XIII, del temps que diferentas Ligas lombardas compausadas de vilas lombardas aliadas, menadas en general per Milan, capitèron de desfar l'emperaire d'Hohenstaufen, Frederic Ièr dich Barbarossa, a Lenhan, emai son rèirefilh Frederic II a Parma. Aquò empachèt pas ça que la d'autres centres lombards d'importància, coma Cremona (qu'alara rivalizava amb Milan per la talha e l'opuléncia) per exemple, de sosténer lo poder imperial s'aquò li podiá balhar un avantatge immediat. Profechant l'agricultura creissenta, la zòna a l'entorn de Pò, amassa amb Venècia e Toscana, contunhèron d'espandir son industria e son comèrci fins a venir lo palmon economic d'Euròpa tota. La classa patronala de las comunas estendiguèt sos escambis e sas activitats bancàrias fins al pus nòrd del continent: "lombard" designava tot mercand o banquièr del nòrd d'Itàlia (veire per exemple la Lombard Street de Londres). Lo nom de ''Lombardia'' meteis acabèt per englobar tot lo nòrd d'Itàlia fins al sègle XV e mai pus tard dins cèrtes cases.