August Forès : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
mCap resum de modificació |
siu -> sieu |
||
Linha 11 :
Combinèt la poësia populara amb un cert refinament, provenent de [[Victor Hugo]] mai que tot.
Sa produccion s'escriguèt amb un lengatge vigorós e pur.Ne foguèt un escrivan pro atentiu a la qualitat de sa lenga, el qu'aviá començat amb una grafia pro trantalhejaira e gaireben ''patesejaira'' a la debuta, n'acabèt per escriure una lenga fòrça prèpa de çò que ne vendrián mai tard las avançadas e los principis de n'[[Antonin Perbòsc]] e la siá [[Escòla occitana]], en 1919.Usèt el una lenga populara, la del
Coma molts felibres pr'aquò, mas es tradicion universala, s' ''"amaguèt"'' de vegadas darrièr d'unes escais literaris coma ''Joan Provaire, Albèrt Faidit, Jan Magistre, Pèire Tolosan, le Grilh de Grimauda, la Cigala de la libertat o Pierril de Pòrta Nòva...''
Linha 17 :
Compromés doncas amb la siá lenga e considerat un ''felibre roge'', èra defensor afogat del catarisme coma simbòl d'identitat occitana e anticlericala, e erald de l'[[albigesisme]] coma amai de çò que se ne sonavan alara lo ''Felibritge latin'', çò es un Felibritge impulsor e motor de l'ideal panlatin e de l'identitat latina, romanica, en participar mantun còp a las fèstas de l'[[Aliança latina]] qu'organizèron, cotria amb son amic de Ricard, en mai de 1879, a Tolosa.
En 1892, fondèt l´''Escolo Mondino'' venguda lèu-lèu ''[[Escòla mondina]]'' amb Loís Xavièr de Ricard e Antonin Perbòsc, los
===La fin del camin... cap al solelh universal===
Coneguèt un malastre grandàs.D'efièch, perdèt (que se moriguèt ela, sobte, a l'edat de 25 ans) l'amor unic de tota sa vida, na Joana Wilson s'apelava.<br/>
Rosegat per la lanha e atissat per la paralisi (''Ataxia tabesica''), se daissèt el morir , aprèp una lucha de maitas annadas pr'aquò, lo 4 de setembre de 1891.<br/><br/>
Ne foguèt enterrat, atal coma o s'èra el e temps pro perpensat, e decidit, estipulat, demandat, drech dins lo
==L'Òbra==
| |||