Joan Francés Champolion : Diferéncia entre lei versions

Joan Francés Champolion que vadó a Fijac lo darrèr d'ua familha de sèt mainatges (dus deus sons hrairs que s'èran morts abans la soa neishença). A l'atge de ueit ans que's mudè a Granòble dab lo son hrair. Hèra chin, la [[Campanha d'Egipte]] e las soas garbas iconograficas que'u marquèn e que hen germiar en lo son esperit lo gost per l'[[antiquitat egipciana]] e las lengas orientaus. Lo son hrair qu'ahortí aquera vocacion e que l'ajudè a la desvolopar. Mainatge dorèc e determinat, Champolion qu'aprengó un sarròt de lengas (enter las quaus, de segur, lo [[còpte]]) e, a l'edat de 20 ans, que mestrejava lo [[latin]], lo [[Grèc (lenga)|grèc]], l'[[ebrieu]], lo [[sanscrit]], l'[[arabi]], lo [[siriac]], lo [[caldean]], l'[[etiopian]], lo [[pèrsa]], lo [[chinés]], e d'autas lengas. En [[1809]] que vadó professor d'istòria a [[Grenòble]]. Per'mor de la soa simpatia [[Napoleon Bonaparte|bonapartista]], que devó har un paus e exilià's a Fijac en 1816. Que tornè a Granòble en 1817 e que s'i maridè dab Rosina Blanc, sòr de la molhèr deu son hrair.