Pergamin : Diferéncia entre versions

Lo [[Papir (papièr)|papir]], que s'empleguèt en [[Occident]] fins al [[sègle VII]] foguèt abandonat en favor d'un material d'origina animala: lo '''pergamin'''. Lo pergamin èra una [[pèl]] de [[color]] clara preparada per tal de servir de supòrt a l'[[escritura]] per un artisan pergaminièr. Temps enrè, foguèt emplegat tanben coma enfortiment d'unes instruments de musica e coma susfàciasuperfícia de vibracion per las percussions. Se pòt emplegar lo pergamin dins l'amoblementamoblament.

Las pèls animalas (de [[cabra]], de [[moton]], de [[vedèl]], de [[pòrc]] o d'[[anhèl]]) son tractadas per venir imputresciblas. Son desgraissadas e descarnadas per ne servar pas que lo [[dèrmdèrma]]. Son puèi pausadas dins un banh de [[Cauç (quimia)|cauç]], rascladas amb un [[cotèl]] per tirar aisidament las pèls e las remasilhas de carn e un còp ateunidas, polidas e emblanquidas amb una [[pèira ponce]] e de posca de greda.

Segon l'animal, la qualitat del perfaminpergamin varia (espessor, flexibilitat, gran, textura, color…).

[[imatge:Saxo original 001.jpg|thumb|right|250px|Pagina originala d'un pergamin de la ''[[Gesta Danorum]]'', pagina 1 del Fragment d'Angers, ''[[Saxo Grammaticus]]'', servat a la bibliotècaBibliotèca reialaReiala de Copenaga, sortit del libre de [[Helle Stangerup]], 2004]]

Es lo pergamin un supòrt complèxe, de mal fabricar, car, mas fòrça duradís. Se los [[papièr]]s abituals venon jaunes aprèp qualques annadas, se pòdon trobar dins los [[archiu]]s un brave nombre de pergamins encara completament blancs, e de tencha perfièchament negra. A mai, ten coma avantatge d'èsser plan mai resistent e permet d'èsser plegarplegat. Foguèt lo solet supòrt dels [[escriba]]s a l'[[Edat Mejana]] fins qu'apareguèt lo [[papièr]] e lo remplacèt. A la fin del [[sègle XIV]], se fasiá servirs'utilizava mai que mai per realizar de documents precioses, d'imprimits de luxe o tanben per fargar de religaduras.