Alexander Fleming : Diferéncia entre lei versions

'''Alexander Fleming''' ( [[Lochfield]], [[Escòcia]] [[1881]] - [[Londres]], [[Anglatèrra]] [[1955]]) foguèt un [[biologista]], [[bacteriologista]] e professor universitari escocés recompensat amb lo [[Prèmi Nobel de Fisiologia o Medecina]] en [[1945]], famós per sa descobèrta de la [[penicillina]].

Nasquèt lo [[6 d'agost]] de [[1881]] dins la vila escocesa de [[Lochfield]]. Estudièt la [[medecina]] a la ''Saint Mary's Medical School'' de [[Londres]], que ne foguèt diplomat en [[1908]]. Dins aqueste centre trabalhèt coma metgemètge microbiologista al Departament d'Inoculacions fins a la debuta de la [[Primièra Guèrra Mondiala]]. En [[1928]] foguèt nomenat professor universitari d'aqueste centre d'ensenhament.

Durant son passatge a la ''Saint Mary's Medical School'' lo director del Departament, Almorth Edward Wright, desvelhèt l'interès de Fleming per de tractaments novèls per las [[infeccion]]s, dedicant-se adedicant laal milloramelhorament e a la fabricacion de [[vaccin]]s e de [[sèrumserum]]s. Durant la guèrra foguèt metge militar suls fronts de [[França]] e foguèt estabosit per la granda [[mortalitat]] causada per las feridas de mitralhatge infectadas als espitals de campanha. Un còp acabada la guèrra, tornèt a l'Espital de St. Mary ont cerquèt intensament un novèl [[antiseptic]] que evitèsse la dura agonia provocada per las nafras infectadas. Sa recèrca lo portèt a descobrir lo [[lisozim]], un [[enzim]] antibacterian present dins las secrecions mucosas. Aquesta descobèrta se faguèt aprèp qu'una mucositat de son nas, après qu'esternudèsse, tombèt sus una [[placa de Petri]] ont èra a créisser una cultura bacteriana. Qualques jorns mai tard remarquèt que los [[bactèri]]s èran estats destruits a l'endrech ont èra tombat aquel fluïdfluid nasal.

Lo laboratòri de Fleming èra abitualament desordenat, çò que venguèt un avantatge per sa descobèrta seguenta. En setembre de [[1928]] èra a realizar d'experiéncias de tota mena dins son laboratòri e, en espepissar sas culturas abans de las destruire, remarquèt que la [[colonia (biologia)|colonia]] d'un [[campairòl]] èra espelida espontanèament, coma contaminacion, dins una de las placas de Petri semenadas amb de ''[[Staphylococcus aureus]]''. Fleming observèt mai tard las placas e verifiquèt que las colonias bacterianas que se trobavan a l'entorn del camparòl, identificat puèi coma ''[[Penicillium notatum]]'', èran transparents per encausa de la mòrt dels bactèris de la placa. Aital descobriguèt la [[penicillina]]. Fleming assabentèt de sa descobèrta sus la penicillina lo ''British Journal of Experimental Pathology'' en [[1929]], e encara que el reconeguèsse immediatament la transcendéncial'importància d'aquesta descobèrta, sos collègas eles la menstenguèronsosestimèron.

Fleming trabalhèt sul camparòl per un temps; pasmens l'obtencion e [[purificacion]] de la penicillina a partir de las culturas de ''Penicillium notatum'' foguèron dificils e mai apropriats pels quimistas. La comunitat scientifica creguèt que la penicillina seriá utila pas que per tractar las infeccions comunas, e per aquesta rason li donèt pas son atencion. Malgrat aquò, l'[[antibiotic]] despertèt l'interès dels cercaires nòrd-americans durant la [[Segonda Guèrra Mondiala]], que ensajavan d'emular la medecina militara alemanda qu'aviá a man de [[sulfamida]]s. Los quimistas nòrd-americans [[Ernst Boris Chain]] e [[Howard Walter Florey]] desvolopèron un metòde de purificacion de la penicillina que permetèt sa [[sintèsi quimica]] e distribucion comerciala pel demai de la populacion. Fleming patentèt pas sa descobèrta en creire qu'aital seriá mai aisida la difusion d'un antibiotic necessari pel tractament de las infeccions nombrosas que afligissián las populacions.