Frans van Ravenlingen : Diferéncia entre lei versions

'''Frans van Ravelingen''', sovent latinizat en '''Franciscus Raphelengius''', ([[27 de febrièr]] de [[1539]], [[Lannoy]] — Julhet de 1597, [[Leiden]]) èra un universitari, estampaire e librari [[Olanda|olandés]] d'origina [[Flàndria|flamenca]]. Titular de la cadièra d'[[ebrieu]] a l'Universitat de Leiden, coneissiá tanben l'arab[[arabi]] e lo [[persan]]. Son diccionari arabarabi-latin foguèt publicat après sa mòrt, en 1613. Èra lo primièr diccionari d'aquela lenga. Èra lo gendre de l'estampaire [[Christopher Plantin]] e gavidava lo burèu de Platin a Leiden. Sa reputacion faguèt venir [[Joseph Justus Scaliger]] a Leiden en 1593.

Es tanben conegut coma lo primièr lingüista qu'entrevistèt la relacion entre lengas europeanaseuropèas e iranianas, que desboquèt mai tard sus la nocion d'indo-europèu.

==SorgasFonts==