Enric de Salanovat : Diferéncia entre lei versions

'''Enric de Salanobat''' (tanben conegut en [[francés]] com ''Henri Salanoubat'', e d'aubuns còps enqüèra ''Salanoubas'' (sic), vadut e mort a [[Bordèu]], [[1898]] - [[1957]]), que ho un escrivan dramatic [[bearn]]és caracterizat com d'estil [[romantic]] e quitament [[ugolian]] per l'escrivan [[provençau]], istorian de la literatura occitana e critic literari [[Robèrt Lafont]] dinsdens la suasoa ''Nouvelle histoire de la literature occitane'', [[1971]]), escrita amassas dab lo cercaire [[occitanista]] e professor emerit de literatura comparada de l'[[Universitat de Tolosa Le Miralh]], en [[Crestian Anatòli]].<br/ref>Mes sonque 8 linhas petitas totun, hens un pèugue de mei de 800 paginas,. e son cap paraula divina.Sengles professors e reconeishen totun a'n Salanobat, ua ''" connaissance précise des ressources de la langue vivante "'' (op cit, p. 759, tòme II). <brref/> Que'u coneishem tres òbras : ''La Bèra adromida'' (cantas, [[1952]]), ''La Crida de Senta Estela'' ([[1953]]) e ''Urraca de Gasconha'' (pèça, [[1954]]).<br/>Lo son subernom literari '''Lo Grith de Casteran''' qu'èra e tà vivervíver, comptable que hè. Atanben que ho secretari de la Liga de Guiana e Gasconha...<br/>La suasoa òbra n'ei hèra mei importanta qu'un sarròt mei coneishudas mes qui non pòden cap comparà's dab era. B'ei [[epica]] e [[nacionau]].

* [[Miquèu de Camelat]] ''[[Garba de poesias, 1520-1920]]'', Pau, cò en [[Marrimpoei]], 1928<br/> * revista [[Reclams]], març-mai de 1953, octobre de 1955<br/><br/>

<references /> {{multibendèl|Bearn|LitOc}}