Catedrala de Sant Jaume de Bilbao : Diferéncia entre lei versions

<!-- Article redigit en lengadocian -->

La '''[[catedrala]] de Sant Jaume''' (''Donejakue katedrala'' en [[basco]] e ''Catedral del Señor Santiago'' en [[espanhòl]]) es la [[glèisa]] mai anciana de [[Bilbao]], mencionada dins lo títol de proprietat autrejat per Diego López de Haro en [[1300]], an de la fondacion de la vila. Son patronatge es associat a la rota costièra del [[Camin de Sant Jaume]]. Es un temple de tres [[nau]]s escalonadas. La nau centrala, pus nauta, a de ''[[triforium]]'' e de ''[[clerestorium]]''; es cobèrta per de [[volta d'arestas|voltas d'arestas]]; en defòra, d'[[arc botant|arcs botants]] e de [[contrafòrt]]s ajudan a partejar las pressions. Al començament del [[sègle XVI]] se bastiguèt la [[sacristia]] e las [[clastras]], que s'i accedissiá dempuèi lo temple o dempuèi la carrièra a travèrs de la pòrta de l'Àngel. Sa decoracion tardogotica culmina dins una [[romieva]] fasent allusion a los [[romiu]]s. A la fin del [[sègle XVI]] se bastiguèt lo [[portic]], qu'en mai d'abrigar lo mercat fortificava la glèisa dins aquel costat que la fondamenta i èra pas fòrça solida; s'i pòt uèi veire los pilars inclinats per la pression del bastiment. La catedrala a conegut fòrça modificacions; sa façada originala gotica foguèt remplaçada en [[1650]] per un [[Arc de Trionf|arc de trionf]] dessenhat per Martín Ibáñez de Zalbidea e, un còp de mai, en [[1883]]-[[1891]] remplaçada per l'òbra neogotica actuala, dessenhada per [[Severino de Achúcarro]]. En [[1785]] [[Luis Paret]] dessenhèt la font neoclassica de la placeta de Sant Jaume.