Enni, Lucili e Varron escriguèron de satiras inspiradas per la [[filosofia]] cinica o estoica, que s'exprimiá a travèrs discors morals nomenats diatribas. Epictet, Bion, Menip e Lucian de Samosata avián ja escrich aquel tipe de discors que ridiculizavan los defèctes morals e socials e serviguèron de modèl d'aquestes escrivans latins.
== Satirs espanhòls ==
En [[Espanha]] lo genre se cultivèt dempuèi l'[[Edat Mejana]]; lo primièr foguèt Juan Ruiz, archiprèire d'Hita, autor del [[Libre de bon amor]] ont ataquèt lo poder igualador de l'argent per desordenar l'immutable ordre social estamental medieval. Lo genre satiric entrèt tanben dins la composicion de nombroses genres coma lo roman picaresc, la faula, l'article periodistic o la pèça teatrala de costumas, l'''esperpento'' de [[Ramón María del Valle-Inclán]] o la tragèdia grotesca de [[Carlos Arniches]]; fa partida essenciala d'òbras tan importantas coma ''[[Don Quichòte]]'' de [[Miguel de Cervantes]]. Foguèron tanben d'autors satirics espanhòls, pendent l'[[Edat Mejana]], [[Pedro López de Ayala]] e nombroses autors de la sonada poesia cançonièra del sègle XV, entre els los redactors anonims dels ''Coblets del provincial (Coplas del provincial)'', dels ''Coblets de Mingo Revulgo (Coplas de Mingo Revulgo)'' e dels ''Coblets de la *fornièra *boulangère[fr] (Coplas de la panadera)''.
