La Duquessa que domanda a Sancho quantquantas de hoetadahoetadas e s'ei dadas e de quina mòda ; son pas "''quauques uns''" e "''Damb la man''". Sancho que la muisha ua letra qu'a escrivuda per Teresa Pansa, sa molhèr (Scena 1). Lo Duc qu'arriba e que la legeish tot haut. Sancho qu'i explica que vaderà governador de l'Isla de Barataria e que'n conda lo prètz ; lo Duc qu'es a vantar la soa qualitat literària quan òm audeish ua musica d'enterrament (scena 2). Mèstre Sala deguisat de Trifaldín e blanc com un mort que presenta respectuosament en explicant que la soa mèstressa, la Comtessa Tres Quòs, tanben aperada La Dolenta, que va explicar la soa coenta. En mei d'aquò que domanda se Don Quichòta e Sancho e non serén pas aquiu (scena 3). Aqueths que's presentan ; òm ved un grop d'òmes deguisats en duenhas e vielhas e Lopes deguisat en Comtessa Tres Quòs (scena 4) ; aquesta qu'arriba, que's presenta respectuosament au Duc e que domanda l'ajuda de Don Quichòte e de Sancho, qui la se l'autrejan de tira. Qu'explica qu'èra la governanta de l'infanta Antomosia, hilha de la reina de l'Isla de Candaio, Don Magonsa. Sedusida (dab l'ajuda de La Dolenta)per un certe Clabijo, que vadó gròssa, çò qui matè la reina. Furiós, Malanbrun, lo son cosin, que decidè de la venjar en bèth tornar l'infanta en mona de bronze, lo son aimador en crocodil e de caperar las maisheras de La Dolenta e de las servicialas de la reina e de l'infanta de barbas (los òmis deguisats que muishan alavetz la loas barbas). Un perron autorn de l'estatua que marca que sol Don Quichòte que'us poderà desencantar tots. Un chivau de husta que'u deu miar a Malandrun (scena 5). Còp sec, Diego qu'arriba, deguisat en sauvatge e seguit de tres òmis abilhats com eth e portant un chivau de husta qu'aperan Clavilenho per'mor d'estar de "lenha" e d'estar gavidat per un clau. Qu' explican que los protagonistas qu'i deven pujar amassa e dab los uelhs bendats<ref>Lo nom dens lo tèxte [[castelhan]] qu'ei ''Clavileño''. Aquesta lenga que hè la distincion enter ''leña'' (com l'occitan ''lenha'') e ''leño'' (qui vòu díser lo "bòis", la husta qu'òm pòt tribalhar) ; aquiu Corteta que fòrça un pauc la similaritat enter las duas lengas, e dens la seguida deu tèxte que torna a la paraula ''bòis''</ref> (scena 6). Atau qu'ac hèn mentre qu'òm los hè créder, dab bohadors e huecs d'artificis que volan vertaderament. Fin finau que son tornats pausats davant lo castèth deu Duc on un escritèu penut d'ua pilar que ditz que l'encatament qu'ei estat rot per lo sol partir de Don Quichòte (scena 6).
