Loís Alibèrt : Diferéncia entre lei versions

Contengut suprimit Contengut apondut
Cap resum de modificació
Vivarés (discussion | contribucions)
mCap resum de modificació
Linha 10 :
Sòci de l'Escòla occitana del Felibrige, foguèt cap redactor de ''La Tèrro d'Oc''. Comencèt de s'interessar a la normalizacion linguistica de l'occitan après la primièra guèrra. Dins ''Le lengodoucian literari'', fa servir una grafia sucursalista e l'article local ''le''.<ref>Jacme Taupiac, ''L’occitan modèrne'', IEO, Sector de linguistica, 2001</ref>
 
A la fin de las annadas 1920, jos l'influéncia de [[Prospèr Estieu]], [[Antonin Perbòsc]] e sustot de [[Pompeu Fabra]], perfecciona l'escrich e l'oral per desvolopar la '''[[nòrma classica]]''', inspirada de l'usança anciana e adaptada a la lenga modèrna. Es demèstdemest los fondators de la [[Societat d'Estudis Occitans]], en 1930, que ne ven gaireben lo solet animator. Sa '''''[[Gramatica occitana segon los parlars lengadocians|Gramatica occitana segón los parlars lengadocians]]''''' poguèt pasmens paréisser qu'a [[Barcelona]], mercé a l'ajuda dels catalans, en [[1935]]-[[1937]].
 
Durant la [[Segonda Guèrra Mondiala]], Alibèrt se mostrèt partisan del [[regim de Pétain]] e de la collaboracion. Amb la femna, foguèt jutjat e condemnat a la prison per "atteinte à la sûreté de l'Etat" en [[1946]]<ref>veire sa bibliografia a l'adreça http://www3.webng.com/lengadoc/alibert.htm</ref>.