|
[[José Bonifácio de Andrada e Silva]] (n. [[1763]], m.[[1838]]), naturalista, òme politic, poèta e maçon, foguèt una figura importanta de la [[politica]] [[brasil]]ianaièra al começamentcomençament del [[sègle XIX]].
Filh d'un òme ric (lo segond maipus ric de [[Rio de Janeiro (ciutat)|Rio de Janeiro]]), a estudiatestudièt lo [[Drech]] a l'[[Universitat de Coimbra]]. A estudiatEstudièt las òbras de [[Montesquieu]], [[Jean-Jacques Rousseau|Rousseau]], [[Voltaire]], [[John Locke|Locke]] e [[Virgili (filosòf)|Virgili]]. Aviá un fòrt sentiment d'admiracion per l'independéncia dels [[Estats Units d'America]].
AlEn Brasil foguèt amic e conselhièr del primièr emperaire delde Brasil, [[Pedro I del Brasil|Pedro I]]. Dempuèi l'[[independéncia]], José Bonifácio foguèt nomenat Ministre de l'Interior e dels Afars Estrangièrs. A l'occasionocasion de la convocacion de la primièra [[constitucion|AssemblèaAssemblada ConstituantaConstituenta]] foguèt eligitelegit deputat. Aprèp la dissolucion de l'AssemblèaAssemblada pelper l'emperaire, José Bonifácio s'exilhèt en [[França]].
En [[1829]], l'imperaireemperaire Pedro I permetèt son retorn alen Brasil. Quand Pedro I demissionèt en [[1831]], declarèt José Bonifácio tutor de son filh, [[Pedro II del Brasil|Pedro de Alcântara]], qu'aviá solament 5 ans.
José Bonifácio moriguèt dins la ciutat de [[Niterói]] en [[1838]], a 75 ans. Dins l'[[istòria]] delde Brasil, es reconegut coma ''lo Patriarca de la Independéncia'', porper sa defensa de l'ideal del Brasil independent.
Coma [[geologia|geologistageològ]], descobriguèt la ''petalita'', mineral de [[liti]], a la fin del [[sègle XVIII]], en [[SuèdaSuècia]].
|
