Ressonància magnetica nucleara : Diferéncia entre lei versions

Contengut suprimit Contengut apondut
Vivian13 (discussion | contribucions)
Cap resum de modificació
Vivian13 (discussion | contribucions)
Cap resum de modificació
Linha 6 :
La mesura de la radiacion absorbida e emesa per los nuclèus atomics informa sus sos proprietats magneticas. La RMN se pòt utilizar sonque amb de nuclèus amb moment magnetic direrents de zèro. Aquò vòl dire dels [[atòm]]s amb un nombre entièr de protons e de neutrons, coma <sup>1</sup>[[idrogèn|H]], <sup>2</sup>[[deuteri|H]], <sup>13</sup>[[carbòni|C]], <sup>15</sup>[[nitrogèn|N]], <sup>31</sup>[[fosfòr|P]], <sup>19</sup>[[fluor|F]]. Lo camp magnetic extèrne fa que i aja de pichonas diferéncias energeticas entre aqueles estats. Se lo camp electromagnètic a la frequéncia adequada, un nuclèu pòt absorbir un [[foton]] e passar dins un estat d'energia mai elevat; quand aquel nuclèu se relaxa, emet tanben un [[foton]].
La RMN s'utiliza coma esturment espectroscòpica per obténer de donadas [[fisica]]s e [[quimia]]s de produches quimics. En la practica, es la RMN sus los atóms d'[[idrogèn]] o de [[carbòni]] qu'a mai importància, per de que aqueles atóms se tròban presents dins la majoritat de de [[molecula]]s, se mai pas las organicas (malgrat que lo <sup>13</sup>C es pas l'isotòp mai abondiu, sòl n'i aver una proporcion pro elevada en quina mòstra que siá). Lo principi basic es que, se plan las proprietats magneticas de cada atóm dependon principalament de la composicion de son nuclèu (nombre de protons e de neutrons), l'ambient a l'entorn d'aquel atóm i a tanben un efècte. Aiçò fa possible que cada atóm (o grop d'atóms equivalentes) en una molecula done un senhal desparièr en l'espèctre RMN.
Aquesta tecnica es fòrça utila en [[biologia estructurala]] per determinar l'estructura de pichonas [[proteïna]]s.
 
[[Categoria:metodologia en sciéncias]]
 
 
[[en:Nuclear magnetic resonance]]