Max Roqueta : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
m a al luòc de à |
|||
Linha 11 :
De genièr de [[1928]] a novembre de [[1930]], se nòta, dins ''Lou libre d’Aur dels [[Los Dissabtièrs|Dissabtièrs]]'', sa participacion als acamps e ''popianadas'' d’aquela gaia societat montpelhierenca, de cotria amb d'autres escrivans e intellectuals d'aquela epòca coma [[Renat Tulet]], [[Josep Sebastià Pons]] e lo mèstre d’òbra ''L’Escotaire''- [[Francés Deseuse]].
L’internat de medecina, seguit de tira pel servici militar, totes dos efectuats a [[Tolon]], marquèron una cèrta rompedura dins son activitat occitanista entre 1933 e 1935. Membre de la [[Societat d’Estudis Occitans]] (S.E.O.), n'assegurèt las foncions de cap-redactor de la revista ''Occitania, organ mesadièr de la joventut occitanista'' de 1936 a la guèrra (dirigit per [[Carles Camprós]] e [[Marcel Carrières]]). De 1936
Amb lo Doctor [[Ismaèl Girard]] e [[Camille Soula|Camilha Solan]], fondèt en 1945 l’[[IEO|Institut d’Estudis Occitans]] (I. E. O.) e succediguèt a [[Joan Casso]] a sa presidéncia. A partir de setembre de 1954, assegurèt la direccion de la novèla ''revista trimestriala occitana e catalana'' Vida Nova. En 1962 a [[Avinhon]], pendent un congrès e en preséncia de [[Miguel Angel Asturias]], [[Pablo Neruda]], [[Henry Miller]] e [[André Chamson]], fonda, amb l’ajuda de [[Joan Camp]] e [[Jòrgi Reboul]], lo [[PEN club]] de Lenga d’òc que presidís puèi. De 1978 a 1983, dirigís tanben la revista literària ''Oc''. A los que precedisson, cal apondre qualques noms que Max Roqueta revendica lor fòrta influéncia intellectuala e una longa amistat: l’escrivan rosselhonés [[Josep Sebastià Pons]] (1886-1962), l’escultor rosselhonés [[Enric Frère]] (1908-1986), lo pintor montpelhierenc [[Jòrdi Deseuse]].
| |||